تعبیر خواب دکان

تعبیر خواب دکان | تعبیرخواب دکان | tabire khab

تعبیر خواب دکان,تعبیر خواب دیدن دکان,تعبیر خواب خریدن دکان,تعبیر خواب ساختن دکان,تعبیر خواب شستن دکان,تعبیر خواب خرید دکان,تعبیر خواب دکان داشتن,تعبیر خواب فروختن دکان

خواب دکان یکی از خواب های معمول است.اگر شما هم دکان در خواب دیده اید و دنبال تعبیر خواب دکان می گردید می توانید در این مطلب براحتی تعبیرخواب دکان را مطالعه نمایید و متوجه شوید دکان چه تعبیری دارد

تعبیر خواب دکان از دید یوسف نبی ع

تعبیر خواب دیدن دکان ، خوشحالی است

تعبیر خواب دکان از دید آنلی بیتون

تعبیر خواب دکان ، حسادت دیگران نسبت به شما است

تعبیر خواب دکان | دکان در خواب دیدن | تعبیر خواب

گلچین زیباترین شعر در مورد اسم شادی

شعر در مورد اسم شادی

شعر در مورد اسم شادی ,شعر درباره اسم شادی,شعر اسم شادی,شعر با اسم شادی,شعر درباره اسم شادی,شعر برای اسم شادی,شعر درمورد اسم شادی,شعر باسم شادی,شعر به اسم شادی,شعری با اسم شادی,شعر در وصف اسم شادی,شعر با کلمه شادی,شعر با نام شادی,شعر با کلمه شاد,شعر در مورد اسم شادی,شعر اسم شادی,شعر طفلی به نام شادی

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم شادی برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

میان این همه تاریکی، پاییز، خاکستر و کلمات مهجور

شادی تا چای عصرانه ادامه پیدا نمی کند!

شعر در مورد اسم شادی

کمترین تحریری از یک آرزو این است

آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی…

در قناری ها نگه کن، در قفس، تا نیک دریابی

کز چه در آن تنگناشان باز، شادی های شیرین است

شعر درباره اسم شادی

وقتی تو نیستی

شادی کلام نامفهومی است

شعر اسم شادی

بلورین است

چشمان مردی که تو را گم کرده

از زمستان می آید

نمی داند

شادی پرواز پرستوها

در آسمان بهار

از چیست!

شعر با اسم شادی

تا سر زده شادی به دلم، سوخته عشقت

این سبزه ازین خاک دمیدن نگذارند.‏

شعر درباره اسم شادی

از شادی قدم هایم،

شوق دیدن تو را در می یابند

شعر برای اسم شادی

شادی هایت را بر صورت من بریز

فروردین من !

و اضافه هایش را پست کن

برای کسی که بهاری ندارد …

شعر درمورد اسم شادی

زندگی بی غمِ دل دیدن داشت

شادی و خوبی و خندیدن داشت

شعر باسم شادی

بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم

شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد

من به همه ی شادی ها بدبینم

وقتی میان این ساحل

کمی آن طرف تر از 

تولد ِ لاک پشت های کوچک

نهنگی دارد جان می کند

شعر به اسم شادی

وقتی نیستی

فقط به یک چیز فکر می کنم

رفته ای

همسایه ی درخت باشی

شادی هایت را

کنار غم هایش بگذاری

شعری با اسم شادی

ای به روی چشم من گسترده خویش

شادیم بخشیده از اندوه بیش

شعر در وصف اسم شادی

شادیِ تو بی رحم است و بزرگوار،

نفس ات در دست هایِ خالیِ من

ترانه و سبزی است.

شعر با کلمه شادی

من اندوه دلم را

با شادی مردم هرگز عوض نمی کنم.

شعر با نام شادی

بگو چکار کنم؟

وقتی شادی به دم بادبادکی بند است

و غم چو سنگی

مرا در سراشیب یک دره دنبال می کند

شعر با کلمه شاد

کلید قلبم را

در دستانت می گذارم

نان شادی ام را با تو قسمت می کنم

به کنارت می نشینم

و سربر شانه‌ی تو

اینچنین آرام

به خواب می روم؟

شعر در مورد اسم شادی

مرا ببخش

که پنداشتم

شادی پرواز پرستو‌ها

از شوق حضور تو‌ست

آنها بهار را

با تو اشتباه می‌گیرند

آخر کوچک‌اند

کوچکم.

شعر اسم شادی

خاطره‌ای در درونم است

چون سنگی سپید درون چاهی

سر ستیز با آن ندارم، توانش را نیز

برایم شادی است و اندوه

شعر طفلی به نام شادی

به حباب نگران لب یک رود قسم

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت

غصه هم خواهد رفت

شعر در مورد اسم شادی

این گل ز بر همنفسی می ​آید

شادی به دلم از او بسی می ​آید

پیوسته از آن روی کنم همدمی ​اش  

کز رنگ وی ​ام بوی کسی می ​آید

شعر درباره اسم شادی

زن بودن

غمگین ترین شادی دنیاست!

شعر اسم شادی

شادی داشتنت

شادی بغل کردن سازی ست

که درست نمی شناسمش

درست می نوازمش

نت به نت

نفس در نفس

شعر با اسم شادی

درکتاب چار فصل زندگی

صفحه ها پشت سر هم میروند

هریک از این صفحه ها ، یک لحظه اند

لحظه ها با شادی و غم میروند

شعر درباره اسم شادی

بی تو آن ظلمی که شادی کرد با من؛ غم نکرد

گریه هم یک ذره از اندوه هایم کم نکرد

شعر برای اسم شادی

سکه یک رو شادی  و یک رو غم است

تا نیفتد پشت و رویش مبهم است

شعر درمورد اسم شادی

شادی و غم بعد از این در چشم من مثل همند

روزهایم بی تو، با شب کاملا مثل همند

شعر باسم شادی

شادی و غم بعد از این در چشم من مثل همند

روزهایم بی تو، با شب کاملا مثل همند

شعر به اسم شادی

برای شادی روحم کمی غزل لطفا

دلم پر از غم و درد است، راه حل لطفا

شعری با اسم شادی

گر شادی وصال تو یک دم نمی رسد

شادم که جز غمت به دلم غم نمی رسد

شعر در وصف اسم شادی

من با غزلی قانعم و با غزلی شاد 

تا باد ز دنیای شما قسمتم این باد

شعر با کلمه شادی

عمریست در نی شور شادی میـــدمی اما

از نــــی نمی آید به جز اندوه آهنگی

شعر با نام شادی

بیا تا با غزل عقدت کنم تا محرمم باشی

شریک شادی و شعر و شب و شور و غمم باشی

شعر با کلمه شاد

نو شدن را خط بزن در من که پاییزم هنوز

با من از شادی نگو از غصه لبریزم هنوز

شعر در مورد اسم شادی

شادی همیشه سهم خودت غم غنیمت است

شادی  اگـــر  زیاد  اگـــر  کـــم  غنیمت  است

شعر اسم شادی

مرا ز شادی خود شاد کن که من چیزی

بجزهمین غم جانکاه در بساطم نیست

شعر طفلی به نام شادی

ای حسرت عمری که به هر حال هدر شد

در بیش و کم شادی و غم سرزنشم کن

شعر در مورد اسم شادی

گفتند بگو خاطره ی شاد چه داری؟ 

از خاطره هایی که ندارم چه بگویم؟

شعر درباره اسم شادی

دلخوش به جمع کردن یک مشت “آرزو”

این “شادی” حقیر همین است زندگی

شعر اسم شادی

 شادی شادی و ای حریفان شادی

زان سوسن آزاد هزار آزادی

شعر با اسم شادی

 آمد آن شادی جان بر ما دی

شادی افزود مرا بر شادی

شعر درباره اسم شادی

 نگویم یار را شادی که از شادی گذشتست او

مرا از فرط عشق او ز شادی عار می آید

شعر برای اسم شادی

 با غمت شادی جهان هوس است

شادی من همین غم تو بس است

شعر درمورد اسم شادی

 ای غمت خوش تر ز شادی کسان

از غم خود هر دمم شادی رسان

شعر باسم شادی

 شادی از دینار باشد نیک بختانرا ولی

ک کاش بودی شادی ار دینار نبود گو مباش

شعر به اسم شادی

 لاجرم پایت نمی آید ز شادی بر زمین

چون ندیم مجلس شادی فزائی بوده ئی

شعری با اسم شادی

 ای باد بامدادی خوش می روی به شادی

پیوند روح کردی پیغام دوست دادی

شعر در وصف اسم شادی

 روح را در تنگنای جسم کی شادی بود؟

مرغ دام افتاده را شادی در آزادی بود

شعر با کلمه شادی

 آسمان بود و زمین، پله شادی با غم

غم و شادی جهان را چو مقابل کردیم

شعر با نام شادی

 تو باشی خنده و یار تو شادی

که بی شادی دهان کس نخندد

شعر با کلمه شاد

 همیشه دامن شادی کشیدمی سوی خویش

کشد کنون کف شادی به خویش دامانم

شعر در مورد اسم شادی

 واندم که روان گشت ز شادی میگفت

شادی روان مصطفی را صلوات

شعر اسم شادی

 ماننده گل ز اصل خندان زادی

وز طالع و بخت خویش شادی شادی

شعر طفلی به نام شادی

 کسی که خوش نبود خاطرش به شادی تو

نصیبش از خوشی و شادی زمانه مباد

شعر در مورد اسم شادی

 بفرهاد ار رسد پیغام شیرین

ز شادی جان شیرین برفشاند

شعر درباره اسم شادی

 ز طبع زهره، شادی آفرینی

ز پروین، شیوه بالانشینی

شعر اسم شادی

 بیا بیا که صبح شادی گذرد

به نامرادی گذرد

شعر با اسم شادی

هر دم از شادی خنده زن،

باده خور پای گل

شعر درباره اسم شادی

 یک شب به محفل من

ای شادی دل من

شعر برای اسم شادی

 دل برده شمع مجلس او

پروانه به شادی و سعادات

شعر درمورد اسم شادی

 زهی شادی که او آید، ببیند حال من، لیکن

من این شادی نمی خواهم که او غمناک خواهد شد

شعر باسم شادی

 سوی من شادی نیاید،تا نیایم سوی تو

روی شادی آن زمان بینم که بینم روی تو

شعر به اسم شادی

 هرگز اندر همه عالم نشناسم غم و شادی

مگر آن وقت که شادی خور و غمخوار تو باشم

شعری با اسم شادی

 روزی که در جهان غم و شادی نهاد پای

شادی به سوی او شد و غم رو به ما نهاد

شعر در وصف اسم شادی

 از شادی تو پر است شهر و وادی

از روی زمین و آسمان را شادی

شعر با کلمه شادی

 ای شاد بهر دو عالم از بی خبری

شادی غمش ندیده ای معذوری

شعر با نام شادی

 نمی ماند به وصل دوستان هیچ

اگر صد سال در شادی بمانی

شعر با کلمه شاد

 رطل گرانم ده ای مرید خرابات

شادی شیخی که خانقاه ندارد

شعر در مورد اسم شادی

 بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم

شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد

شعر اسم شادی

 غمی که چون سپه زنگ ملک دل بگرفت

ز خیل شادی روم رخت زداید باز

شعر طفلی به نام شادی

 جامی بده که باز به شادی روی شاه

پیرانه سر هوای جوانیست در سرم

شعر در مورد اسم شادی

 چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد

ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم

شعر درباره اسم شادی

 بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری

شادی زهره جبینان خور و نازک بدنان

شعر اسم شادی

 سخا نماند سخن طی کنم شراب کجاست

بده به شادی روح و روان حاتم طی

شعر در مورد تولد

تولدت مبارک،خوش اومدی ستاره

اگرچه ازراه دورهیچ فایده ای نداره

شمعها رو روشن کن وبه جام دوتاروفوت کن

نمیشه پیشت باشم فقط برام سکوت کن

تواین روزطلایی نگوکمی غم داری

بدون که دیوونه ای به نام … جون داری

شعر در مورد اسم شادی

مشاعره و شعر با ک از شاعران مختلف

شعر با ک

شعر با ک ,شعر با ک شروع شه,شعر با کاف شروع شه,شعر که با ک شروع شه,بیت شعر که با ک شروع شه,شعر که اولش با ک شروع شه,یه شعر که با د شروع شه,شعر با حرف ک,شعر با حرف ک شروع شود,شعر با حرف ک شروع بشه,شعری که با حرف ک شروع شود,شعر که با حرف ک شروع بشه,شعری که با حرف ک شروع بشه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد که با حرف ک شروع می شوند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

کور دل بودند اهل کوفه و بیعت شکن

قوم سلمان است این قوم دل آگاه بسیج

شعر با ک

کربلا به خون خود تپیدن است

جرعه جرعه مرگ را چشیدن است

شعری که با حرف ک شروع شود

کجاست آن دیوار کودکی

که آسان همه غمها را به او بسپرم

و شادمانه دوباره متولد  شوم؟

شعر با ک شروع شه

کار با جذبه ی عشق است عزیزان ور نه

بوی پیراهن یوسف گرهی بر باد است

شعر که با ک شروع شه

کربلاتشنه است و بر سقای خود چشم انتظار

طلعت ماه بنی هاشم بود ماه بسیج

شعر با حرف ک

کار پاکان را قیاس از خود مگیر

گر چه ماند در نبشتن شیر شیر

شعری که با حرف ک شروع بشه

کاش میشد بچگی را زنده کرد

کودکی شد، کودکانه گریه کرد

شعری که با حرف ک شروع بشه

کاش می دیدی به چشم عاشقان رخسار خویش

تا دریغ از چشم خود می داشتی دیدار خویش

شعر با ک شروع شه

کار و رفتارش همه بهر رضای کردگار

نصرت و فتح و ظفر را از خدا خواهد بسیج

شعر با ک

کاش می شد که پریشان تو باشم

یا نباشم یا از آن تو باشم

شعر با حرف ک

کودکی هایم اتاقی ساده بود

قصه ای دور اجاقی ساده بود

شعری که با حرف ک شروع شود

کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست

چرا به دانه ی انسانیت این گمان باشد

شعری که با حرف ک شروع بشه

که باشد هفت چون خود جاودانه

و باشد هفت سین خود هفتگانه

شعر که با ک شروع شه

کرد روزی که قضا شادی و غم را قسمت

چشم خونبار من شد، لب خندان از تو

بیت شعر که با ک شروع شه

کاش هرزنگ تفریحی نبود!

جمع بودن بود و تفریقی نبود!

شعری که با حرف ک شروع بشه

کردم سفر از کوی تو شاید روی از یاد

فریاد که جز یاد توام همسفری نیست

شعر با حرف ک

کریسمس نه یه زمانه و نه یه فصل،

بلکه یک یادبوده،در واقع  گرامی داشتن صلح و

حسن نیت،  رحیم و بخشنده بودن،

باعث میشه روح واقعی کریسمس رو لمس کنیم.

شعر با ک شروع شه

کسی را دل مگر از سنگ باشد

که بگذارد کسی دلتنگ باشد

شعری که با حرف ک شروع شود

کاش میشد باز کوچک می شدیم

لااقل یک روز کودک می شدیم

شعر با ک

کسی کز عشق خالی شد، فرسوده است

گرش صد جان بود بی عشق مرده است

شعری که با حرف ک شروع بشه

کریسمس میتونه خیلی چیزا باشه

یا میتونه چیز خاصی هم نباشه!

برای تو هر اسباب بازی جدیدی میتونه لذت آور باشه

و برای من کریسمس یعنی دیدن تو!

شعری که با حرف ک شروع بشه

کسی کو با تو نیکی کرد یکبار

همیشه آن نکویی یاد می دار

شعر با حرف ک

کتاب‌هایم را بر هم می نهم

تا از آنها تخت‌گاهی بیافرینم

و در این پست آباد، بر آن بایستم

تا تو

ـتنها تو!ـ

مرا ببینی!

شعر با ک شروع شه

کسی کو فروتن تر و رادتر

دل دوستانش از او شادتر

شعری که با حرف ک شروع بشه

که می گوید با یک گل بهار نمی شود؟

می خواهم گل همیشه بهارت باشم

آه… چرا فصل ما از راه نمی رسد؟

شعری که با حرف ک شروع شود

کف پا به هر زمینی که رسد تو نازنین را

به لب خیال بوسم همه عمر آن زمین را

شعری که با حرف ک شروع بشه

 کتاب حس به دست چپ کتاب عقل دست راست

تو را نامه به چپ دادند که بیرون ز آستانستی

شعر با ک

کلید باغ اجابت دعای نیمشبی بود

چگونه در بگشایم گر از دعا بگریزم؟

شعر که با ک شروع شه

کمتر شود از حادثه ویران و خراب

هر مملکتی که بیشتر آزاد است 

شعر با حرف ک

کس چون تو طریق پاکبازی نگرفت    

با زخم نشان سرفرازی نگرفت

زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت 

حیثیت مرگ را به بازی نگرفت

بیت شعر که با ک شروع شه

 کتاب صبر خوانده بنده خسرو

که هر شب مجلس غم را ندیم است

شعر با ک شروع شه

کلک مشاطه حسنش نکشد نقش مراد

هرکه اقرار به این حسن خدا داد نکرد

شعری که با حرف ک شروع بشه

 کسی که قصد تو کرد از جهان سخاوت تو

ز نام کنیت و از نام ملک و نام خطب

شعری که با حرف ک شروع بشه

کهن جامه ی خویش پیراستن

به از جامه ی عاریت خواستن

شعری که با حرف ک شروع شود

 کتاب صبر همان روز، من فرو شستم

که خوبی تو ترا تخته جفا آموخت

شعر با حرف ک

کسی را مرد عاقل دوست خواند

که او در نیک بد با دوست ماند

شعر که با ک شروع شه

کوشم که: بپوشم، صنما، نام تو از خلق

تا نام تو کم در دهن انجمن آید

شعر با ک

کسی نیک بیند به هر دو سرای

که نیکی رساند به خلق خدای

بیت شعر که با ک شروع شه

 کتاب فقه ندانند در مدارس ما

دریغ عمر که شد صرف در اصول و فروع

شعری که با حرف ک شروع بشه

کسانی که بدرا پسندیده اند

ندادنم زنیکی چه بد دیده اند

شعری که با حرف ک شروع بشه

 کو بام غیر بام تو کو نام غیر نام تو

کو جام غیر جام تو ای ساقی شیرین ادا

شعر با ک شروع شه

کاسه چینی که صدا میکند

خود صفت خویش ادا میکند

بیت شعر که با ک شروع شه

 کتاب بالغ منی حبیبا معرضا عنی

ان افعل ما تری انی علی عهدی و میثاقی

شعر با حرف ک

کوزه ی چشم حریفان پر نشد

تا صدف قانع نشد پردر نشد

شعری که با حرف ک شروع شود

 که گفت در رخ زیبا نظر

خطا باشد خطا بود که نبینند روی زیبا را

شعر با ک

کس نداند کاندرین بحر عمیق

سنگریزه قرب دارد یا عقیق

شعری که با حرف ک شروع بشه

 که طبیبان اگر دمی بچشندی از این غمی

بجهندی ز بند خود بدرندی کتاب ها

شعری که با حرف ک شروع بشه

کمتر از ذره نه ای پست مشومهر بورز

تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان

شعر که با ک شروع شه

 کسان که شاهد دنیا نمودشان زیبا

به خواب گویی با دیو عشق بافته اند

شعر با ک شروع شه

 کوچه باغ زلف سازد کوچه زنجیر را

هرکه را دربار باشد نافه غماز عشق

بیت شعر که با ک شروع شه

 کسی کو گرفتار آن رو شد، او را

دل از جمله روهای زیبا بگیرد

شعر با حرف ک

 کوچه گرد بیخودی را خانمان در کار نیست

شاهباز لامکان را آشیان در کار نیست

شعری که با حرف ک شروع شود

 کشور تحقیق را امیر نخیزد

خطبه توحید را خطیب نباشد

شعری که با حرف ک شروع بشه

 کوچه گردان جنون موج سرایی دارند

عشرت روی زمین رزق بیابانگردست

شعر با ک

 کی مسلم بود ترا توحید

چون که اثبات می کنی اثنین

شعری که با حرف ک شروع بشه

کافه‌های دنیا

دانشکده‌های عاشقی‌اند

اگر روزی تعطیل شوند

عشق و عاشقی هم تمام می‌شود

شعر با حرف ک

 کثرت خلق به توحید چه نقصان دارد؟

چه خلل می رسد از رشته به یکتایی شمع؟

شعر با ک شروع شه

کام اول و عمیق از سیگار

طعم قهوه تلخ گوشه دنج کافه

بوی برف نو که می بارید

و دست هایی که روی پیانو می رقصید

فرصت عاشقی کردن بود ، جای تو خالی اما

شعری که با حرف ک شروع بشه

 کعبه و بتخانه ای در عالم توحید نیست

عاشق یکرنگ دارد قبله گاه از شش جهت

شعر که با ک شروع شه

کافه چی بر روی میزها شعر می نویسد

اینجا طعم دلتنگی ها از قهوه هم تلخ تر است … !

شعری که با حرف ک شروع بشه

 کیست صائب که به توحید تو گویا گردد؟

قوت بازوی کلکش ز توانایی توست

شعری که با حرف ک شروع شود

کافه را گرد دلتنگی گرفته

صندلی های خالی

فنجان هایی از تنهایی لبریز

شعر با حرف ک

 که در قلمرو توحید در شمار آید؟

که نه سپهر درین حلقه سبحه گردانی است

شعر با ک

کافه ی دیدار

وقت قرار

دود سیگار

میز قمار

باختم

داشتنت را پای یک میز نفرین شده

به او باختم …

شعری که با حرف ک شروع بشه

کافی ست

نه با چشم

با دل ات

من را بخوانی.

شعری که با حرف ک شروع بشه

کس نیست که شور تو نجوشد ز وجودش

من معتقدم عشق تو آقا همه گیر است..

شعر با ک شروع شه

کنارِ لبانت ، کناره می‌گیرم

و تمامِ حرف‌های دلم را

از دهان‌ات می‌شنوم

شعری که با حرف ک شروع شود

کربـلا شعر بلندی ست ک  هفتاد و دو بیت

یک ب یک آمده بیت الغزلی سرخ نوشت …

شعر که با ک شروع شه

کیستم من بانوی اسلام، ام‌المؤمنینم

مادر کوثر، امید رحمۀ للعالمینم

آسمان معرفت، بر روی دامان زمینم

بانوی باغ جنان، محبوبۀ جان‌آفرینم

شعر با ک

کابل تو ای دیار غرور و حماسه ها

از رزم دلیران تو صد ها سروده ها

از روزگار باستان تو سازد خبر همی

شیوا مدایح و خجسته قصیده ها

شعر با حرف ک

کشد گرد اندیشه پرگار مرگ

 

همه حکمت او پرستار مرگ

شعری که با حرف ک شروع بشه

” کابل بسوخت و دودش بلند بشد”

با این مطلع سرائید جوان تو نغمه ها

ویرانی ات نداشت نطیری به عصر ما

الحق که در جهان نه یابی چنین خرابه ها

شعری که با حرف ک شروع بشه

کسی که برای برآوردن نیاز بیماری تلاش ‏کند،

خواه نیاز او برآورده شود یا نه، همانند روزی که

از مادر متولد شده است از گناهان ‏پاک می ‏گردد . . .

خوش به حالت و روزت مبارک!

شعری که با حرف ک شروع شود

کابل تو مهد فرهنگ و تاریخ آریا

در عصر خراسان بودی شهیرشهره ها

” تیمور” ترا مرکز افغان زمین بساخت

حالا چه شد، که فتاده هرسو زباله ها

شعر با ک شروع شه

کشف گستاخی آرش

اولین دروغ ساده

اولین شک بی اراده

وحشت سر رفتن از عشق

شعر با ک

کشف بی‌مرگی و ایثار

کشف گستاخی آرش

اولین دروغ ساده

اولین شک بی اراد

شعر با حرف ک

کسی به وصل تو چون شمع یافت پروانه

 

که زیر تیغ تو هر دم سری دگر دارد

شعری که با حرف ک شروع بشه

کشاکش رگ جان من اختیاری نیست

چو موج در کف دریا بود اراده من

شعری که با حرف ک شروع بشه

کلید توکل ز دل جویم ایرا

به از دل، توکل سرایی نبینم

دری تنگ بینم توکل سرا را

ولیک از درون جز فضایی نبینم

شعر با ک شروع شه

کسی که در حضور تو غـزل ارائه می کند

حـرف نمی زند تو را ،عمل ارائه می کند

شعری که با حرف ک شروع شود

کنارت ای گل زیبا، شکسته شد کمرم

کسی که محو تو می شد، مرا لگد می کرد

شعر که با ک شروع شه

کـنـار قـله های غـم نخوان برای سـنـگ ها

کوه که بغض می کند سنگ،مذاب می شود

شعر با حرف ک

کاش اتفاقی رد بشی از کوچه های دلخوری *

به روم نیاری که چقد میخوام که از پیشم نری *

هر بار با شنیدن صدای تو آروم شدم *

حتی واسه ی رفتنت پیش ِ همه محکوم شدم*

شعر با ک

کاش زانو بزنم

با شکستم ، اشکم ، آهم

عقده ای بگشاید

کاش!

زانو بزنم…

شعری که با حرف ک شروع بشه

کجای قصه خوابیدی که من تو گریه بیدارم

که هر شب حرم دستاتو به آغوشم بدهکارم

تو با دلتنگیای من تو با این جاده همدستی

تظاهر کن ازم دوری تظاهر می کنم هستی

شعری که با حرف ک شروع بشه

کنارم بشین و عذابم بده

همین بودن تو نیاز منه

دارم روز و شب زمزمت میکنم

صدا کردن تو آغازه منه

شعرهای کودکانه در مورد ماه محرم

کاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی می شدیم

در رکاب تو فدایی می شدیم

شعر با ک

مشاعره و شعر با ف از شاعران مختلف

شعر با ف

شعر با ف ,شعر که با ف شروع شه,بیت شعر که با ف شروع شه,شعر که اولش با ف شروع شه,یه شعر که با ف شروع شه,شعر با حرف ف,شعر با حرف ف شروع شود,شعر با حرف ف شروع بشه,شعری که با حرف ف شروع شود,شعر که با حرف ف شروع بشه,شعری که با حرف ف شروع بشه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد که با حرف ف شروع می شوند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

شعر با ف

فصل زمستان

چه نوبهاری است

دشت و دمن شد

باغنچه زیبا

بیت شعر که با ف شروع شه

فغان که در طلب گنج نامه مقصود

شدم خراب جهانی ز غم تمام و نشد

شعر که با حرف ف شروع بشه

فطرت آشفت که از خاک جهان مجبور

خود گری خود شکنی خود نگری پیدا شد

شعر که با ف شروع شه

فاش گویم: آتش عشقی بزرگ

در درونم در وجودم پا گرفت

این دلم کز عاشقی ها می گریخت

بار دیگر عاشقی از سر گرفت

شعر با ف

فرا موشم مکن چون من فراموشت نخواهم کرد

تو در من آتشی هستی که خاموشت نخواهم کرد

شعر که اولش با ف شروع شه

فانوس شب وداع ، با هر سوسو

می گفت که آن کوچه ی رویایی کو؟

او بود و کمی شعر و هوایی ابری

امروز نه ابریست، نه شعریست، نه او …

یه شعر که با ف شروع شه

فرق است آب خضر که ظلمات جای اوست

تا خاک ما که منبعش الله اکبر است

شعر با حرف ف شروع بشه

فرق من و اصحاب کهف این است

که سکّه های من از اوّل رواج نداشت

شعری که با حرف ف شروع بشه

فنجان قهوه ام را به یاد تو می نوشم

لیاس آبی ام را با یاد تو می پوشم

چگونه تو را

تمام تو را شعر نکنم؟

شعر که با حرف ف شروع بشه

فشاندی گیسوان بر اشک چشمم

عجب دسته گلی بر آب دادی

بیت شعر که با ف شروع شه

فیض روح القدس ار باز مدد فرماید

دیگران هم بکنند آنچه مسیحا میکرد

شعر که با ف شروع شه

فریاد زدم داد زدم دوستتان را

یک عمر به در گفتم و دیوار نفهمید

شعر که اولش با ف شروع شه

فارغی از قدر جوانی که چیست

تا نشوی پیر ندانی که چیست

شعر با ف

فیض صبح زنده‌دل بیش است از دلهای شب

مرگ پیران از جوانان بیشــــــــــــتر سوزد مرا

یه شعر که با ف شروع شه

فراخی در جهان چندان اثر کرد

که یک دانه غله صد بیشتر کرد

شعری که با حرف ف شروع بشه

فقیه مدرسه دی مست بود و فتوا داد

که می حرام ولی به ز مال اوقافست

شعر با حرف ف شروع شود

فرخی ز جان و دل می کند دراین محفل

دل  نثار استقلال جان فدای آزادی

شعر با حرف ف شروع بشه

فریاد که از شش جهتم راه ببستند

آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت

شعر که با حرف ف شروع بشه

فغان کاین لولیام شوخ شهر آشوب شیرین کار

چنانبردند صبر از دل که ترکان خان یغما را

شعر که اولش با ف شروع شه

فریاد ز دست نقش فریاد

و آن دست که نقش می نگارد

شعری که با حرف ف شروع بشه

فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

شعر که با ف شروع شه

فی الجمله نماند صبر و ارام

کم تز جرنی و کم اداریک

بیت شعر که با ف شروع شه

فرض ایزد بگذاریم و به کس بد نکنیم

وآنچه گویند روانیست نگوییم رواست

شعری که با حرف ف شروع بشه

فضای سینه بر از عشق بی کرانه ی توست

کدم نما و فرود ا که خانه خانه ی توست

شعر با ف

فرخی را چونکه سودای جنون دیوانه کرد

بی تعقل حلقه زنجیر می باید گرفت

شعر که با حرف ف شروع بشه

فردا که غنجه شود میوه

فردا که روز وا شدن گلهاست

شعر که اولش با ف شروع شه

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی

بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

یه شعر که با ف شروع شه

فریاد که جز اشک شب و آه سحر گاه

اندر سفر عشق مرا همسفری نیست

شعر که با ف شروع شه

فرزند بنده ای است خدا را، غمش مخور

تو کیستی که به ز خدا بنده پروری

شعر با حرف ف شروع بشه

فرصت دیدن گل آه که بسیار کمست

و آرزوی دل مرغان چمن بسیار است

دل من در هوس سرو و سمن رخساریست

ورنه برطرف چمن سرو و سمن بسیار است

شعری که با حرف ف شروع بشه

فریاد که از شش جهتم راه ببستند

آن خال و خط و زلف رخ وعارض وقامت

بیت شعر که با ف شروع شه

فکر می کردم که آسان است دل کندن ز تو

دل گناهش چیست چون اینگونه تاوان می شود؟

مطمئن هستم گلم من دوستت دارم هنوز

دوستت دارم که قلبم بی تو ویران می شود

یه شعر که با ف شروع شه

 فرخنده باد ایام تو

کز نام تو

شعر با ف

فریــــــادرس ناله درویش تویى

آرامى بخش این دل ریش تویى

طوفان فزاینده مرا غرق نمود

یادآور راه کشتى خویش، تویى

شعر که اولش با ف شروع شه

فرصت شمار صحبت کزاین دوراه منزل

چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن

شعر که با ف شروع شه

فرصت شمار صحبت کزاین دوراه منزل

چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن

شعر که با حرف ف شروع بشه

فرزند بنده ای است خدا را، غمش مخور

تو کیستی که به ز خدا بنده پروری

یه شعر که با ف شروع شه

فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب

که حیف باشد از او غیر او تمنایی

شعری که با حرف ف شروع بشه

فریاد که در رهگذر آدم خاکی

بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند

شعر با حرف ف شروع بشه

فسانه بود  جوانی، فریب بود امید

درون دام حقیقت  قرار و تابم نیست

بیت شعر که با ف شروع شه

فانوس این خانه عاشقانه می سوزد

گردباد هم که باشی

خاموش نخواهم شد

شعر که اولش با ف شروع شه

فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان

لب بگشا که می‌دهد لعل لبت به مرده جان

آن که به پرسش آمد و فاتحه خواند و می‌رود

گو نفسی که روح را می‌کنم از پی اش روان

شعر با ف

فاطی؛ تو و حق معرفت یعنی چه؟

در یافت ذات بی صفت یعنی چه؟

ناخوانده الف به ” یاء” نخواهی ره یافت

ناکرده سلوک موهبت یعنی چه؟

شعر که با ف شروع شه

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش

گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

شعر که با حرف ف شروع بشه

فرض ایزد بگذاریم و به کس بد نکنیم

آنچه گویند روا نیست نگوییم رواست

شعری که با حرف ف شروع بشه

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی

بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

شعر با حرف ف شروع شود

فاش میگویم و از گفته ی خود دلشادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

یه شعر که با ف شروع شه

 فرمانت حرز توحید اندر میان جان ها

جان بر میان زمانه از بهر امتثالش

شعر با حرف ف شروع بشه

فتنه ی چشم تو چندان ره بیداد گرفت

که شکیب دل من دامن فریاد گرف

بیت شعر که با ف شروع شه

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت

دیدیم کزین جمع پراکنده کسی رفت

شعر که اولش با ف شروع شه

فاطمه ای تو بازگو فلسفه حیات را

ساخته جد و جهد تو سفینه النجات را

زنده نگاه داشتی وآتوالزکوهرا

حی علی الفلاح را حی علی الصلوه را

شعر که با ف شروع شه

 فرهاد ز کوه کندن بی بنیاد

آوازه شهرتش در افاق افتاد

این نادره فرهاد اگر کوه نکند

صد کوه طلا به منعم و مفلس داد

شعر با ف

فلک همیشه به کام یکی نمیگردد

که آسیای طبیعت به نوبت است ای دوست

شعر که با حرف ف شروع بشه

فریاد که گر تشنه در این شهر بمیرم

جز دیده کس آبی به لب من نچکاند

شعری که با حرف ف شروع بشه

فلک خمیده نگاهش به من که با تن چون دوک

چگونه بار امانت نشانده اند به دوشم

بیت شعر که با ف شروع شه

فقدان ، بار سنگینی است بر دوش

و زندگی دوزخی است نفرین شده

پیش از این چه سخت باور داشتم

تو بازمی‌گردی

شعری که با حرف ف شروع بشه

فکر آن باش که تو جانی و تن مرکب تو

جان دریغست فدا کردن و تن پروردن

شعر که اولش با ف شروع شه

فکر فردای خود امروز، کن ای مرد خدا

که کسی یاری تو، غیر تو فردا نکند

شعر که با ف شروع شه

فرودآ ای عزیز دل که من از نقش غیر تو

سرای دیده با اشک ندامت شست و شو کردم

بیت شعر که با ف شروع شه

فاصله‌ی چشم‌ها تا لب

فاصله‌ی خنده تا خنده‌ای دیگر

و هر فاصله‌ای که شبیه دلتنگی

حس نیست‌ شدن چیزی را می‌دهد

که هنوز هست . . .

شعر با ف

فردا که رهزنان دی از راه میرسند

نه بلبلی به جای گذارند و نه گلی

یه شعر که با ف شروع شه

فلک جز عشق محرابی ندارد

جهان بی خاک عشق آبی ندارد

شعر که با حرف ف شروع بشه

فلک گو با من این نامردی و نامردمی بس کن

که من سلطان عشق و شهریار شعر ایرانم

شعر با حرف ف شروع بشه

فلک در پیش من بازیچه ای تو

به پیشم تکه ای از شیشه ای تو

به دستم چکشی سفت از اراده

به رویت گر زنم صد تکه ای تو

شعر که اولش با ف شروع شه

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش

گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

شعر که با ف شروع شه

فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب

که حیف باشد از او غیر او تمنایی

بیت شعر که با ف شروع شه

فرزند سرفراز خدا را چه عیب داشت

ای مادر فلک که سیه بخت زادیم

شعری که با حرف ف شروع بشه

فکر کردی چیست مـوزون می کند شعـر مـرا؟

در قــدم بـرداشــتـن هـای ِ تـو دقـت می کـنم

یـک ســلامـم را اگـر پـاسـخ بـگـویی مـی روم

لـذتـش را بـا تـمـام شـهــر قـسـمـت می کنم

یه شعر که با ف شروع شه

فلک به موی سپید و تن تکیده مرا خواست

که دوک و پنبه برازد بزال پشت خمیده

شعر با ف

فلک جلوه کنان بنگرد سمند تورا

کمینه پایگهش اوج کهکشان گیرد

شعر که با حرف ف شروع بشه

فراق را به فراق تو مبتلا سازم

چنان که خون بچکانم ز دیدگان فراق

شعری که با حرف ف شروع بشه

فقط عطر عشقه که می مونه باقی

یه فرش از بنفشه ، یه سقف از اقاقی

یه کلبه میون یه صحرا، شقایق

یه لیلای معصوم ، یه مجنون عاشق

شعر که اولش با ف شروع شه

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی

بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

بیت شعر که با ف شروع شه

فتنه بر انگیخت دل خون شهان ریخت دل

با همه آمیخت دل گرچه جدا میرود

شعر که با ف شروع شه

فدای پیرهن چاک ماهرویان باد

هزار جامه تقوا و خرقه پرهیز

شعر تولد مادر

فووووووووت …

فووووووووت …

فووووووووت …

فووووووووت …

بیا شعما رو فوت کن !!!

تولدت مبارک !!!

شعری کوتاه درباره ماه محرم

فرمانده کل کائنات است حسین

معنای نماز و صلوات است حسین

ای آنکه برات کربلا می خواهی

در دست کرامتش برات است حسین

شعر با ف

گلچین زیباترین شعر در مورد اسم یلدا

شعر در مورد اسم یلدا

شعر در مورد اسم یلدا ,شعر درباره اسم یلدا,شعر درمورد اسم یلدا,شعر برای اسم یلدا,شعر اسم یلدا,شعر با اسم یلدا,شعر درباره اسم یلدا,شعر درمورد اسم یلدا,شعر در مورد اسم یلدا,شعر اسم یلدا,شعر با اسم یلدا,شعر با کلمه یلدا,شعر حافظ با کلمه یلدا,شعر در وصف اسم یلدا

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم یلدا برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

طره از پیشانی ات بردار ای خورشیدکم!

در شب یلدا مسیر ماه را گم کرده ام

شعر در مورد اسم یلدا

تاریکم ای یلدا، مهتاب میخواهم

لب تشنه ام ای اشک، سیلاب میخواهم

شعر درباره اسم یلدا

هر شبِ عمرم به یادت اشک می ریزم ولی 

بعدِ حافظ خوانیِ شب های یلدا بیشتر 

شعر درمورد اسم یلدا

به من اصلن چه که مهتابی و موی تو بلند

چـــه کسـی گفتـه مرا تا شب یلدا ببری؟

شعر برای اسم یلدا

تو که کوتاه و طلایی بکنی موها را

منِ شاعر به چه تشبیه کنم یلدا را؟

شعر اسم یلدا

کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد 

خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت

شعر با اسم یلدا

در یلداهای بی نهایت هر روزمان

آنقدر به دنبال

آرزوهای گم شده ی خودمان گشتیم

که روزهایمان

به کوتاهی نگاهمان شد

شعر درباره اسم یلدا

آرزویم ماندگاری یلدا

در نگاهت است؛

نه فقط در شب هایت

شعر درمورد اسم یلدا

در شب یلدای عشقت شب نشین باده ام

خسته از دلتنگی‌ات با جام ها جان داده ام

نیستی هر لحظه اما با منی در شعر من

با خیالت مست در آغوش غم افتاده ام

شعر در مورد اسم یلدا

 آه ما رعناترست از آه ماتم دیدگان

آنچنان کز جمله شبها شب یلدا یکی است

شعر اسم یلدا

 روزی دل گشت از زلف دراز او مرا

آنچه بر بیمار از طول شب یلدا گذشت

شعر با اسم یلدا

 می کند زلف دراز تو به دلهای حزین

آنچه با خسته روانان شب یلدا نکند

شعر با کلمه یلدا

 مردان نظر سیاه به دنیا نمیکنند

روز سفید خود شب یلدا نمی کنند

شعر حافظ با کلمه یلدا

 با زلف تو قصه ایست ما را مشکل

همچون شب یلدا به درازی مشهور

شعر در وصف اسم یلدا

 چون از خم زلف چهره بنمایی

خورشید برآید از شب یلدا

شعر در مورد اسم یلدا

 دلم به زلف وی از هر طرف که روی نمود

سیاهی شب یلدا ورا زمام گرفت

شعر درباره اسم یلدا

 زلفش به چهره چون شب یلدا بر آفتاب

یا عکس پر زاغ بر اوراق یاسمین

شعر درمورد اسم یلدا

 الا به دور زمان تا هزار طعنه رسد

به شام تیره یلدا ز صبح نورانی

شعر برای اسم یلدا

 بر من و یاران شب یلدا گذشت

بس که ز زلف تو سخن رفت دوش

شعر اسم یلدا

 او بر دوشنبه و تو بر آدینه

تو لیل قدر داری و او یلدا

شعر با اسم یلدا

 شام هجران تو تشریف به هر جا ببرد

در پس و پیش هزاران شب یلدا ببرد

شعر درباره اسم یلدا

 رتبه عرفان شود شام فنا روشنت

قیمت انوار شمع در شب یلدا طلب

شعر درمورد اسم یلدا

 برآی ای صبح مشتاقان اگر نزدیک روز آمد

که بگرفت این شب یلدا ملال از ماه و پروینم

شعر در مورد اسم یلدا

 کرده خورشید صبح ملک تو

روز همه دشمنان شب یلدا

شعر اسم یلدا

 زلف تو شب دراز یلدا

رخسار تو مهر روز افزون

شعر با اسم یلدا

 هست در سالی شبی ایام را یلدا ولیک

کس نشان ندهد که ماهی را دو شب یلدا بود

شعر با کلمه یلدا

 شب یلدا است هر تاری زمویت، وین عجب کاری

که من روزی نمی بینم، خود این شبهای یلدا را

شعر حافظ با کلمه یلدا

 کس نداند غم خسرو مگر آن کس که مباد

بی چراغی بود اندر شب یلدا مانده

شعر در وصف اسم یلدا

 بر رخ تو کآفت جان من است

از شب یلدا سپه آورده ای

شعر در مورد اسم یلدا

 شوم از شام یلدا تیره تر بی

درد دلم ز بودردا بتر بی

شعر درباره اسم یلدا

 دور است کاروان سحر زینجا

شمعی بباید این شب یلدا را

شعر درمورد اسم یلدا

 همه شب های غم آبستن روز طرب است

یوسف روز، به چاه شب یلدا بینند

شعر برای اسم یلدا

 آری که افتاب مجرد به یک شعاع

بیخ کواکب شب یلدا برافکند

شعر اسم یلدا

 کرم شب تاب را شب یلدا

در بن چه ضیا فرستادی

شعر با اسم یلدا

 تا در سر زلفش نکنی جان گرامی

پیش تو حدیث شب یلدا نتوان کرد

شعر درباره اسم یلدا

 مهره مهر چو از حقه مینا بنمود

ماه من طلعت صبح از شب یلدا بنمود

شعر درمورد اسم یلدا

 هنوز با همه دردم امید درمانست

که آخری بود آخر شبان یلدا را

شعر در مورد اسم یلدا

 باد آسایش گیتی نزند بر دل ریش

صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود

شعر اسم یلدا

 روز رویش چو برانداخت نقاب شب زلف

گفتی از روز قیامت شب یلدا برخاست

شعر با اسم یلدا

 هر چه داری در دل از مکر و رموز

پیش ما یلدا بود مانند روز

شعر با کلمه یلدا

برآی ای صبح مشتاقان اگر نزدیک روز آمد

که بگرفت این شب یلدا ملال از ماه و پروینم

ز اول هستی آوردم قفای نیستی خوردم

کنون امید بخشایش همی دارم که مسکینم

شعر حافظ با کلمه یلدا

از عمر رفته نیز شماری کن

شمعی بباید این شب یلدا را

در پرده صد هزار سیه کاریست

این تند سیر گنبد خضرا را

شعر در وصف اسم یلدا

شام هجران تو تشریف به هر جا ببرد

در پس و پیش هزاران شب یلدا ببرد

دود آتشکده از کلبه عاشق خیزد

گر به کاشانهٔ خود آتش موسا ببرد

شعر در مورد اسم یلدا

همه شب های غم آبستن روز طرب است

یوسف روز، به چاه شب یلدا بینند

خوشی عافیت از تلخی دارو یابند

تابش معنی در ظلمت اسما بینند

شعر درباره اسم یلدا

شب هجرانت، ای دلبر، شب یلداست پنداری

رخت نوروز و دیدار تو عید ماست پنداری

قدم بالای چون سرو تو خم کردست و این مشکل

که بالای تو گر گوید: نکردم، راست پنداری

شعر درمورد اسم یلدا

شوم از شام یلدا تیره تر بی

درد دلم ز بودردا بتر بی

همه دردا رسن آخر بدرمون

درمان درد ما خود بی اثر بی

شعر برای اسم یلدا

ای لعل لبت به دلنوازی مشهور

وی روی خوشت به ترکتازی مشهور

با زلف تو قصه ایست ما را مشکل

همچون شب یلدا به درازی مشهور

شعر اسم یلدا

ای کمال زمان بیا و ببین

که ز عشقت چگونه می سوزم

با بهار رخت تواند گفت

شب یلداکه روز نوروزم

شعر با اسم یلدا

شب یلدا همیشه جاودانی است

زمستان را بهارزندگانی است

شعر درباره اسم یلدا

شب یلدا

این شب زایش مهر و میترا

شب زایش نور و روشنائی

بر تو ایرانی مبارک

شعر درمورد اسم یلدا

باور به نور و روشنایی است

که شام تیره ،از دل شب یلدا

جشن مهر و روشنایی به ما هدیه  میدهد

شعر در مورد اسم یلدا

شب یلدا شب فر و کیان است

نشان از سنت ایرانیان است

شعر اسم یلدا

شب یلدا شد و میلاد خوش ایزد مهر

زایش نور از این ظلمت تاریک سپهر

شعر با اسم یلدا

شب یلدا شد و بر سفره دل باده عشق

رخ معشوقه و مدهوشی دلداه عشق

شعر با کلمه یلدا

درین یلدا تو شیرین کن لبانت

بیا قاچی ازین هندونه بردار

شعر حافظ با کلمه یلدا

شب یلدا شب بزم و سرور است

شبی طولانی و غمها بدور است

شباهنگام تا وقت سحرگاه

بساط خنده و شادی چه جوراست

شعر در وصف اسم یلدا

رفتم شب یلدا به سراغ حافظ

تا حال مرا کند برایم محرز

گفتم که شود بهتر از این احوالم ؟

دیوان به زبان آمد و گفتا هرگز !

شعر در مورد اسم یلدا

آری امشب شب یلدا است…..

شب فال…..

شب عشق…..

شب هندوانه…..

شعر درباره اسم یلدا

چون تیر رها گشتـه ز چلّـه شده ایم!

مهمان شمــا در شب چلّـه شده ایم!

از برکت ایـن سفــره ی الــوان شما

تا خرخره خورده،چاق و چلّـه شده ایم

شعر درمورد اسم یلدا

یک قدم مانده به یلدا به شبی خاطره انگیز وبلند ،

به سفیدی زمستان و اناری که دلش قصه ی یکرنگی است

شعر برای اسم یلدا

شادیتون 100 شب یلدا

دلتون قد یه دریا

توی این شبای سرما

یادتون همیشه با ما

شعر اسم یلدا

محفل آریائی تان طلائی

دلهایتان دریائی

شادیهایتان یلدائی

پیشاپیش مبارک باد این شب طولانی

شعر با اسم یلدا

شب یلدا عزیز هندوونه

اگر چه ترش و لیزه هندوونه

شعر درباره اسم یلدا

بلندترین شب سال هم خورشید را ملاقات خواهد کرد و این یعنی

بوسه گرم خداوند بر صورت زندگی وقتی همه چیز یخ می زند.

شعر درمورد اسم یلدا

یادمان باشد با آمدن زمستان ، اجاق خاطره ها را روشن بگذاریم

تا دچار سردی فاصله ها نشویم

شعر در مورد اسم یلدا

چنین با شور و نغمه ، شعر و دستان

خرامان می رســــــد از ره زمستان

شمردم مــــن ز چلّــــــــه تا به نـــوروز

نمانده هیچ جز هشتاد و نه روز !

شعر اسم یلدا

نکن تلخی به یمن جشن یلدا

برای هم بیا هندونه باشیم

شعر با اسم یلدا

یلدا، تو را دوست دارم،

به اندازه همه ستاره هایى که در چشم هایت مى درخشند،

اى خواستنى ترینِ شب ها! طعم تو، به اندازه همه صبح هاى دل انگیز آفتابى بهار، شیرین است.

شعر با کلمه یلدا

شب یلدا کـــه رفتم ســــوی خـانه

گرفتـــــــم پرتقـــــــــــــال و هندوانه 

شعر حافظ با کلمه یلدا

شب یلدا، شب شعر، شب حافظ شب شور

شب یلدا، شب سرد، شب طولانی اما بی‌درد

شعر در مورد اسم یلدا

مشاعره و شعر با ن از شاعران مختلف

شعر با ن

شعر با ن ,شعر با ن شروع شه,شعر با نون شروع شه,شعر که با ن شروع شه,بیت شعر که با ن شروع شه,شعر که اولش با ن شروع شه,یه شعر که با ن شروع شه,شعر با حرف ن,شعر با حرف ن شروع شود,شعر با حرف ن شروع بشه,شعری که با حرف ن شروع شود,شعر که با حرف ند شروع بشه,شعری که با حرف ن شروع بشه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد که با حرف ن شروع می شوند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

نونهال باطراوت پرگهر باشد بسیج

میوه اش شیرین درخت پر ثمر باشد بسیج

شعر با ن

نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید

فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید

در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز

بلای زلف سیاهت به سر نمی‌آید…

شعر با ن شروع شه

نه در پی مقام و نه پست و نه منصبی

ایثار می‌نمود دل و جان خویش را

چون کوه استوار، زمان هجوم خصم

تنها توقعش که بماند رضا خدا

شعر با نون شروع شه

نه غزل نوشته بودم نه ترانه ای سرودم

که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی

نه سراغ من گرفتی نه سخن به نامه گفتی

به همان بهـانه ای که،نشنیده ای ندائــی

شعر با حرف ن شروع بشه

نور ایمان و فضیلت در دلش تابان شده

زهد و تقوا و صداقت خوی خوش دارد بسیج

شعر با ن شروع شه

نردبان این جهان ما و منی ست

عاقبت این نردبان افتادنی ست

لاجرم هر کس که بالاتر نشست

استخوانش سخت تر خواهد شکست

شعر با حرف ن شروع بشه

نامش سئوال کردم و گفتم: که ای؟ بزرگ

فرمود: ای که گفته‌ای این بنده کیستم؟

سرباز پاکباز ولایت تمام عمر

یعنی اگر خدا بپذیرد بسیجی‌ام

شعر با ن

نرخ بالا کن متاع غمزهٔ غماز را

شیوه را بشناس قیمت، قدر مشکن ناز را

پیش تو من کم ز اغیارم و گرنه فرق هست

مردم بی‌امتیاز و عاشق ممتاز را

شعر با نون شروع شه

نه دل بسته به این دنیای فانی

نه غمناک است از بهر زندگانی

شعر با حرف ن شروع بشه

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت

که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت

تحمل گفتی و من هم که کردم سال ها اما

چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت

شعر با ن شروع شه

 نام تو بسی تربیت نام عمر داد

زان روی که عدل تو چو عدل عمر آمد

شعری که با حرف ن شروع بشه

نشستم روی ساحل، حال دریا را نمیدانم!

من این پایینم و قانون بالا را نمیدانم !

چرا اینقدر مردم از حقایق رویگردانند؟!

دلیل این همه انکار و‌حاشا را نمیدانم!

شعر که اولش با ن شروع شه

 نام تو جاودان بود ای شاعر بزرگ

چونان که نام سعدی شیرین زبان ما

شعر با حرف ن شروع بشه

ناز بودی ناز کردی من خریدارت شدم

آمدی با جان و دل سر گرم بازارت شدم

ای همه زیبایی ات در واژه ها جاری شده

شعر بودی شعرگویان محو دیدارت شدم

شعر با ن شروع شه

 نام تو زنده باد کز نامت

یافتند اصفیا نکونامی

شعر با ن

نو عروس شب مهتاب تو باشم چه شود

ماه من باشى و مرداب تو باشم چه شود

اى که شاعر شوى و شهد بریزد ز لبت

مطلع هر غزل ناب تو باشم چه شود

شعر با نون شروع شه

 نشنیدستی تو نام من در عالم

من هیچکسم هیچکسم هیچکسم

شعر که اولش با ن شروع شه

ﻧﺪﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺟﮕﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ​ﺧﻮﺍﻫﻰ

ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﻏﻤﺰﻩ ﺭﺑﻮﺩﻯ ﺩﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ​ﺧﻮﺍﻫﻰ 

ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺁﺷﻔﺘﮕﺎﻥ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﻰ 

ﺯﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺁﺷﻔﺘﻪ​ﺗﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ​ﺧﻮﺍﻫﻰ

شعر با ن شروع شه

 نیست چون بخت وصالم بهر صبر از خون دل

هر دمی یک جا نویسم نام تو با نام خویش

شعر با حرف ن شروع بشه

نگرانم تو دلت این همه یک دنده نبود

یا اگر بود چنین از دل من کنده نبود

می شود روز به پایان برسد باز نیایی؟

کی دلم از نفس گرم تو آکنده نبود.

شعری که با حرف ن شروع بشه

 نظر ز روی تو خورشید بر نمی گیرد

فلک به پیش تو نام قمر نمی گیرد

شعر با نون شروع شه

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق 

برو ای خواجه ی عاقل  هنری بهتر از این؟

شعر با ن

 نام تو جاودان بود ای شاعر بزرگ

چونان که نام سعدی شیرین زبان ما

شعر که اولش با ن شروع شه

نشاط جوانی زپیران مجو 

که آب روان باز ناید به جو ی 

شعر با ن شروع شه

نصیحت کن

تا حایی که حالشان از تو بد نشود

یه شعر که با ن شروع شه

نوشته است بر خاک بهرام گور 

که دست کرم به زبازوی زور

شعر با حرف ن شروع بشه

 نگارا، چون تو زیبا کس ندیده ست

چنان رویی، نگارا، کس ندیده ست

شعر که اولش با ن شروع شه

نی هم یک نام دارد در نیستانها ولی 

از یکی نی قند خیزد و ز دگر نی بوریا 

شعری که با حرف ن شروع بشه

 نخواندی سوره طلا سراسر

زموسی دار این معنی تو باور

درختی دید آنشب موسی از دور

ز صد ساله ره آنجا که پر از نور

شعر با ن شروع شه

نیست دلداری که دلداری کند 

نیست غم خواری که غم خواری کند 

گر چه یاران بسیارند هر طرف 

نیست یاری تا مرا یاری کند 

شعر با ن

نیست چون گل جوش من موقوف جوش نوبهار

خون منصورم،خزان و نوبهار من یکی است

قلب من گردیده از اکسیر خرسندی طلا

چهره زرین و قصر زرنگار من یکی است

شعر با نون شروع شه

نه شوفه ای نه برگی نه ثمر نه سایه دارم 

همه حیرتم که دهقان به چه کار کشت مارا

شعر با حرف ن شروع بشه

 نخواندی سوره طلا سراسر

زموسی دار این معنی تو باور

درختی دید آنشب موسی از دور

ز صد ساله ره آنجا که پر از نور

یه شعر که با ن شروع شه

نژاد و گوهر من از محیط یکرنگیست

مرا به زور چو شبنم به رنگ و بو بستند 

شعر که اولش با ن شروع شه

 نیست چون گل جوش من موقوف جوش نوبهار

خون منصورم،خزان و نوبهار من یکی است

قلب من گردیده از اکسیر خرسندی طلا

چهره زرین و قصر زرنگار من یکی است

شعر با ن شروع شه

نژاد و گوهر من از محیط یکرنگیست

مرا به زور چو شبنم به رنگ و بو بستند 

شعر با حرف ن شروع بشه

نهادی بر دلم فراق و سوختی جان  را

به داغ و درد دوری چند سوزی دردمندان را؟ 

شعر با نون شروع شه

نی یار و نه غمخوار و نه کس محرم اسرار

رنجوری و مهجوری و حرمان بکه گویم ؟

شعر با ن

ناصحا عقل از مقیمان سر کویش مخواه

ما همه دیوانه‌ایم ، اینجا کسی عاقل کجاست ؟

شعری که با حرف ن شروع بشه

 نشاه توحید در آید بجوش

مستی جاوید بر آرد خروش

شعر که اولش با ن شروع شه

نادر از عالم توحید کسی برخیزد

کز سر هر دو جهان در نفسی برخیزد

شعر با ن شروع شه

 ناگه جمال توحید! وانگه چراغ توفیق

الواح دیده شستند اشباح اشتباهی

یه شعر که با ن شروع شه

 نشد بریده به مقراض، رشته توحید

میانه سر منصور و تن جدایی نیست

شعر با حرف ن

نشأه باده توحید بر آن رند حلال

که بط باده کم از مرغ حرم نشناسد

شعر با نون شروع شه

 نوای ساز تو خواند ترانه توحید

حقیقتی به زبان مجاز میگوئی

شعر که اولش با ن شروع شه

 نیست ظرف باده توحید، مخمور مرا

می کند حلاجی این می مغز منصور مرا

شعر با حرف ن شروع بشه

 نیست به غیر از تو راه عالم توحید را

در همه روی زمین شارع عرفان تویی

شعر با ن

نه

نباید تو را به انزوای اتاق

به رنج ِ شعر

به فصل سردِ سینه ام بخوانم…

شعر با ن شروع شه

نگران نباش

تقدیری در کار نیست

کابوس دیده‌ایم 

شعری که با حرف ن شروع بشه

نمی توان سینه ای را شکافت

و دید

تا چه اندازه درد

در انسان ته نشین شده است

شعر با نون شروع شه

نقش عشق و آرزو از چهره‌ی دل شسته بود

عکس شیدایی در آن آیینه‌ی سیما نبود

شعر که اولش با ن شروع شه

نسیم زلف تو در باغ خاطرم پیچید

دل خزان زده ام را پر از بهاران کرد

شعر با حرف ن شروع بشه

نفست باران است 

دل من تشنه ی باریدن 

ابر دل بی چتر مرا 

مهمان کن .

شعر با ن شروع شه

نی عجب گرچرخ گردون سجده آرد بر زمینم

من خـدیجه همسر و همگـام ختم‌المرسلینم

شعر با ن

نظم «میثم» شاهـدی باشد ز عزم آهنینم

من خدیجه همسر و همگام ختم المرسلینم

یه شعر که با ن شروع شه

نرگس بیمار تو گشته پرستار من

تا چه کند این طبیب با دل بیمار من

شعر با نون شروع شه

نام تو برده و زدم آتش بجان خویش

درآتشم چو شمعزدست زبان خویش

شعری که با حرف ن شروع بشه

نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است

هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی

شعر با حرف ن

نمی دانم که از ذوق کدامین داغ او سوزم

به آن پروانه می مانم که افتد درچراغدانی

شعر که اولش با ن شروع شه

نیستم در پرتو دونان بهنگام شباب

از وجود خود عمری شرر ریزم چو شمع

شعر با حرف ن شروع بشه

نه هرخامی زپایان شب عاشق خبر دارد

که فصل آخر این قصّه را پروانه می‌داند

شعر با ن شروع شه

نمی‌دانم که از ذوق کدامین داغ او سوزم

به آن پروانه می‌مانم که افتد درچراغدانی

شعر با نون شروع شه

نماند قدرت جزویش در کل

 

خلیل آسا شود صاحب توکل

شعر با ن

نسیمی بیاور ز پیراهنش

که شد پیرهن بر وجودم قبا

اگر یابم از بوی زلفش خبر

نیابد وجودم گزند از وبا

شعر که اولش با ن شروع شه

نازنینا ! در فراق روی تو

ند باید بودنم با سوز و درد

 گفته بودی:غم خورم کار تو را

غم نخوردی تا غمت خونم خورد

شعر با حرف ن شروع بشه

نازنینا ! حُسن و خوبی با وفا بهتر بود

گر وفا ورزی به هر حالی تو را بهتر بود

 گر نباشد لطف طبع و حسن خلق و عز نفس

نقش دیواری ز صد ترک ختا بهتر بود

شعر با نون شروع شه

نمیرد هر که در گیتی تو باشی یادگار او را

چراغی کش تو باشی نور با مردن چه کار او را؟

شعر با ن شروع شه

نمی دانم

تاثیر خنده های توست

یا ور رفتن با گل های باغچه

که آینه مدتی است

جوان تر از

پارسال نشانم می دهد

شعر با ن

نقشه می ریخت مرا از تو جدا سازد “شک    “

نتوانست، بنا کرد به توهین کردن

شعری که با حرف ن شروع بشه

نشسته بین دفترم نگاه ِ لــــرزه افـکنت

و صفحه صفحه شاعرت گسل ارائه میکند

به کُشته مرده های تو قسم که چشم محشرت

به خاطر ِ معـــاد تـو اجـــل ارائه می کند

شعر با نون شروع شه

نمی ایی چرا ؟ گلها که پژمرد !

چرا این بار اینقدر دیر کردی ؟!

نمی دانی فراموشی گناه است ؟

خیالم را کمی دلگیر کردی

شعر با حرف ن شروع بشه

نه دست خود من نیست باید به تو برگردم

دنیارو نمی دونم  من دور تو می گردم

با فکر تو می خوابم از فکر تو بیدارم

نه دست خود من نیست حسی که بهت دارم

شعر با ن شروع شه

نشستم کنارت عذابم بدی

عذابم بدی، من مدارا کنم

کنارم پرستیدنو حس کنی

کنارت خدا رو تماشا کنم!

شعر با ن

نشستم ببینم کیم پیشِ تو

منی که زمین و زمانم تویی

بگی تا کجایِ جهان با منی

منی که تمام جهانم تویی

شعر با نون شروع شه

نقشبند روح گویی از نخست،صورت لبش تا کشد درست

لعل پاره را ز آب خضر شست ،پس نمود حل با شکر سرشت

شعر با حرف ن شروع بشه

ندانستم کمند طالع من 

ز بام وصل یابد نارسایی

  برآن بودم که از آهن کنم دل

ندانستم که تو آهن‌ربایی

شعر با ن شروع شه

نور نبود هر درونی را که در وی مهر نیست

آتشی چون برفروزی خانه روشن‌تر شود

مؤمنی کو دل به دست عشق بت‌رویی سپرد

گر به کفر زلفش ایمان آورد کافر شود

شعر درباره تولد دخترم

نام قشنگت بر لبانم جاریست / تمام چیزهای دنیا بی تو فانیست

تولدت مبارک عزیزم / روی تو امروز چه نورانیست

شعر با ن

مشاعره و شعر با ق از شاعران مختلف

شعر با ق

شعر با ق ,شعر با ق شروع شه,شعر با قاف شروع شه,شعر که با ق شروع شه,بیت شعر که با ق شروع شه,شعر که اولش با ق شروع شه,یه شعر که با ق شروع شه,شعر با حرف ق,شعر با حرف ق شروع شود,شعر با حرف ق شروع بشه,شعری که با حرف ق شروع شود,شعر که با حرف ق شروع بشه,شعری که با حرف ق شروع بشه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد که با حرف ق شروع می شوند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

قلب او سرشار از حب علی مرتضی (ع ) است

حب زهرای بتول (س ) مصطفی (ص ) دارد بسیج

شعر با ق

 قهرمان عشق بیتاب است در خون ریختن

این محیط از موج خود سوزن به ماهی می دهد

شعر با ق شروع شه

قفس شکسته و راهم به گلستان نزدیک است

ولی به کوتهی بال و پر چه خواهم کرد

شعر با حرف ق شروع شود

 قهرمان ملک و ملت آسمان معدلت

آفتاب دین و دانش سایه پروردگار

شعر با قاف شروع شه

قطره ای کز جویباری می رود

از پی انجام کاری می رود

بیت شعر که با ق شروع شه

 قهر یگرنگان دلیل انقلاب عالم است

از فساد خون خلل در کشور تن میشود

شعری که با حرف ق شروع بشه

قدم باید اندر طریقت نه دم

که اصلی ندارد دم به قدم

شعر که اولش با ق شروع شه

 قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی

قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا

شعری که با حرف ق شروع شود

قدیم ها نامشان بود هفت چین ها

سپس نامش دگر شد هفت شین ها

شعر با قاف شروع شه

 قهر کند دایگی از لطف تو

زهر دهد دایه چو آری تو فن

شعر با ق

قمار عاشقان بردی ندارد از نداران پرس

کس از دور فلک دستی نبرد از بدبیاران پرس

قراری نیست در دور زمانه بیقراران بین

سر یاری ندارد روزگار از داغ یاران پرس

شعر با ق شروع شه

قهرت را می توانم تحمل کنم

بهانه ات را..

لج بازی ات را..

اما دامن آبی چین دارت را نه!

ماهی کوچکی می شوم

که بعد از عمری

دریا را دیده!

شعر با حرف ق شروع شود

قدر و بهای مرد نه از جسم فربه است

بل قدر مردم از سخن و علم پر بهاست

شعر با قاف شروع شه

قهر نکن عزیزم!

همیشه که عشق

پشت پنجره هامان سوت نمی زند

گاهی هم باد

شکوفه های آلوچه را می لرزاند

دنیا همیشه قشنگ نیست

شعر با ق

قلم شیرین و خط شیرین سخن شیرین و لب شیرین

خدا را ای شکر پاره مگر طوطی قنادی

شعری که با حرف ق شروع بشه

قرآن بخوان ! تمام جهان گوش می‌شود

غیر از تو هر چه هست فراموش می‌شود

شعر با ق شروع شه

قبل از اینکه آفتاب امسال غروب کند

قبل از اینکه خاطرات کم رنگ شوند

قبل از اینکه شبکه‌ها عید را اعلام کنند

برای تو و خانواده‌ات آرزوی سالی توام با خوشبختی دارم

بیت شعر که با ق شروع شه

قرآن درگشا تا راز یابی

تو چون منصور خود در بازیابی

شعر با حرف ق شروع شود

قانع به استخوانم و از سایه تاجبخش

با همتی که بال هما میدهد به دل

شعری که با حرف ق شروع بشه

قرآن یافت او این عزت و ناز ز قرآن

در دو عالم عالم شد سرافراز

شعر با قاف شروع شه

قرض است کارهای بدت نزد روزگار

یک روز اگر ز عمر تو ماند ادا کند

قرن ها می رود و ذکر جمیل سعدی

همچنان مانده در افواه انام ای شیراز

شعر با ق شروع شه

قاصدک ! هان چه خبر آوردی؟

از کجا ،وز که خبر آوردی؟

خوش خبر باشی ،اما ،اما

گرد بام و در من

بی ثمر می گردی

انتظار خبری نیست مرا …

شعر با ق

قرارمان اول پائیز

کنار خیمه مادر بزرگ

دیوانگی با تو

خشم قبیله با من !

شعری که با حرف ق شروع بشه

قاصدک! هان ولی …آخر … ای وای

راستی آیا رفتی با باد؟

با تو ام آی ! کجا رفتی؟ آی…

راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟

مانده خاکستر گرمی جایی؟

در اجاقی-طمع شعله نمی بندم-خردک شرری هست هنوز؟

شعر با حرف ق شروع شود

قضای آسمانی بود مشتاقی و مهجوری

چه تدبیری توانم با قضای آسمانی کرد

شعر با قاف شروع شه

قاصدک!

ابر های همه عالم شب و روز

در دلم می گریند

بیت شعر که با ق شروع شه

قضا رفت و قلم بنوشت فرمان

تو را جز صبر کردن چیست درمان

شعر با ق شروع شه

قمری بی آشیانم بر لب بام وفا

دانه و آبم ندادی مشکن آخر بال من

شعر با ق

قرارمان فصل خرما

کوچه مادر بزرگ

تو نخل باشی

من شرجی

شعری که با حرف ق شروع بشه

قصر نمازت چه؟ ای مسافر مجنون

کعبه لیلی است قصد کن به اقامت

شعر با قاف شروع شه

قطره ی اشکیم اما در درون دل نهان

گر به سوی دیده ره یابیم دریا می شویم

شعر با حرف ق شروع شود

قربان نگاه تو که اقیانوسی

افتاده به تور ماهی چشمانت

قسمت شده این که به دامی بخورم

یک عمرفقط چوب سلامی بخورم

قایقی خواهم ساخت

خواهم انداخت به آب

دور خواهم شد از این خاک غریب

شعری که با حرف ق شروع بشه

قصد جان کردی که یعنی دست کوته کن ز من

جان به کف بگذارم و از دست نگذارم تو را

 گر برون آرند جانم را ز خلوت‌گاه دل

نیست ممکن، جان من، کز دل برون آرم تو را

شعر با قاف شروع شه

قناعت کن اگر در آرزوی گنج قارونی

گدای خویش باش ار طلب ملک سلیمانی

شعر با ق

قفس تنگ فلک، جای پرافشانی نیست

یوسفی نیست در این مصر که زندانی نیست

شعر با ق شروع شه

قسمت حوالتم به خرابات میکند

هرچند کاینچنین شدم و آنچنان شدم

قدح پر کن که من در دولت عشق

جهان بخت جهانم گرچه پیرم

شعر با حرف ق شروع شود

قطره ای از قلزم توحید باشد هر دلی

دست رد بر هیچ مخلوقی منه گر و اصلی

بیت شعر که با ق شروع شه

قراری بسته ام با می فروشان

که روز غم بجز ساغر نگیرم

شعری که با حرف ق شروع شود

قلب هر خاکی که بشکافد، نشانش عاشقی ست

هر گلی که غنچه زد، نامش شقایق می شود

شعر با قاف شروع شه

قدر و بهای مرد نه از جسم فربه است

بل قدر مردم از سخن و علم پربهاست

شعری که با حرف ق شروع بشه

قفل بر در نبسته‌ ام

شمع روشن نکرده‌ام

و تو می‌دانی خسته‌تر از آنم

که به خواب فکر کنم

شعر با ق

قرض است کارهای بدت نزد روزگار

یک روز اگر ز عمر تو ماند ادا کند

شعر با ق شروع شه

قناعت کن اگر در آرزوی گنج قارونی

گدای خویش باش ار طالب ملک سلیمانی

بیت شعر که با ق شروع شه

قدر اهل درد، صاحب درد می داند که چیست

مرد صاحب درد، درد مرد می داند که چیست!

شعر با حرف ق شروع شود

قطره قطره

باران می نویسد :گل

نم به نم

دو دیده ی من می نویسد: تو

شعر با قاف شروع شه

قیامت بی حسین غوغا ندارد

“شفاعت بی حسین معنا ندارد”

حسینی باش که در محشر نگویند

“چرا پرونده ات امضاء ندارد”.

شعر که اولش با ق شروع شه

قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست

بوسه ای چند بیامرز به دشنامی چند

شعری که با حرف ق شروع بشه

قــضــای آسـمـانـی بـود مـشـتـاقـی و مـهـجـوری 

چــه تـدبـیـری تـوانـم بـا قـضـای آسـمـانـی کـرد

شعری که با حرف ق شروع شود

قصّه ی شیرین نیفتاده است هرگز اتفاق

هر چه هست ای عشق از افسانه سازی های توست

شعر با ق

قــرن هــا مــی رود و ذکــر جــمــیـل سـعـدی

هــمــچــنــان مــانـده در افـواه انـام ای شـیـراز

شعر با ق شروع شه

قیاس امروز گیر از حال فردا

که هست امروز تو فردای دیروز

بیت شعر که با ق شروع شه

قــمــار عــاشــقــان بــردی نــدارد از نـداران پـرس

کـس از دور فـلـک دسـتـی نـبـرد از بـدبـیاران پرس

شعر با قاف شروع شه

قبل از غدیر گفت: علی رهبر من است

قبل از غدیر شیعه مولا شدن خوش است

دنبال مال نیست اسیر نگارها

بانوی ما به مادر زهرا شدن خوش است

شعر با حرف ق شروع شود

قــمــار عــاشــقــان بــردی نــدارد از نـداران پـرس

کـس از دور فـلـک دسـتـی نـبـرد از بـدبـیاران پرس

شعری که با حرف ق شروع شود

قیمت دُر نه از صدف باشد

تیر را قیمت از هدف باشد

شعری که با حرف ق شروع بشه

قـانـع بـه اسـتـخـوانـم و از سـایـه تـاجبخش

بــا هــمــتــی کـه بـال هـمـا مـی دهـد بـه دل

شعر با ق

قراری چون ندارد جانم اینجا

دل خود را چه می‌رنجانم اینجا؟

سر عاشق کله‌داری نداند

بنه کفشی، که من مهمانم اینجا

شعر با ق شروع شه

قهوه دم می‌کنم،

نصف قاشق سیانور به فنجانت می‌ریزم!

لبخند که می‌زنی،

می‌گویم:

قهوه‌ات سرد شده

بگذار عوضش کنم!

این کار هر شب من است،

سال‌هاست که می‌خواهم تو را بکشم،

ولی لبخندت را … چه کنم؟!

شعر با قاف شروع شه

قصر فردوس به پاداش عمل می بخشند

ما که رندیم و گدا دیر مغان مارا بس

شعر با حرف ق شروع شود

قهوه‌ات را بخور

آرام گوش کن

شاید با هم دوباره‌ قهوه‌ای نخوریم

و فرصت دیگری نباشد

برای حرف زدن

شعر با ق

قهوه‌ات دارد سرد می‌شود

و طاقت ِ آفتاب ِ نشسته بر صندلی‌ات طاق

مگر چقدر طول می‌کشد

انتخاب پیراهنی که ساعتی دیگر

باید از تن درآوری

شعر با قاف شروع شه

قهوه بس تلخ‌ست‌ کش نوشند مردم صبح و شام

لیک بس شیرین شود چون گشت با شکر عجین

بیت شعر که با ق شروع شه

قومی متفکرند اندر ره دین

قومی به گمان فتاده در راه یقین

می ترسم از آنکه بانگ آید روزی

کای بی خبران راه نه آن است و نه این

شعر با ق شروع شه

قهوه‌ام را تلخ می‌نوشم

شکر

نه! فقط کمی لبخند در فنجانم بریز …

شعری که با حرف ق شروع بشه

قدر‌نشناس ِ عزیزم، نیمه ی من نیستی

قلبمی اما سزاوار تپیدن نیستی

شعر با حرف ق شروع شود

قهوه‌ات را بنوش و باور کن من به فنجان تو نمی‌گنجم

دیده‌ام در جهان نما چشمی که به تکرار می‌کشد فالم

شعر با قاف شروع شه

قضا دستیست پنج انگشت دارد

چو خواهد از کسی کامی برآرد

دورا بر چشم نهد دونیز بر گوش

یکی بر لب نهد گوید که خاموش

شعر با ق

 قهوه بس تلخست کش نوشند مردم صبح و شام

لیک بس شیرین شود چون گشت با شکر عجین

بیت شعر که با ق شروع شه

قصه ام را همه خواندند؛ چگونه ست که او

خاطرات من ِ انگشت نما یادش نیست؟!

بعد ِ من چند نفر کشته، خدا می داند

آن قدر هست که دیگر همه را یادش نیست

شعری که با حرف ق شروع شود

قلبِ من موقع اهدا به تو ایراد نداشت

مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را

شعری که با حرف ق شروع بشه

قلندران طریقت به نیم جو نخرند

قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست

شعر با قاف شروع شه

قلب من را میزبان عشق تو ، چون رعیتیست 

که به نزدش پادشه دعوت به مهمانی شود

شعر با ق شروع شه

قحطی هیزم اهالی را به فکر انداخته است

بد نگاهم می کند دیزی سرای روستا

من که خواهم سوخت حرفی نیست اما کدخدا

تیر سیمانی نخواهد شد عصای روستا

شعر با حرف ق شروع شود

قلب من گواه بر تو دارد

دشوار است

فراموشی لبخند تو …

شعر با ق

قره العین من آن میوه دل یادش باد

که خود آسان شد و کار مرا مشکل کرد

بیت شعر که با ق شروع شه

قلب تو آشیانه‌ی من است‎

و قلب من باغ و بهار تو‎

مرا چهار کبوتر است‎

چهار کبوتر کوچک‎

قلب من آشیانه‌ی توست‎

و قلب تو باغ و بهاران من.‏‎

شعری که با حرف ق شروع بشه

قلب من موقع اهدا به تو ایراد نداشت

مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را

حفظ کن این غزلم را که به زودی شاید 

بفرستند رفیقان به تو این بندش را :

شعر با قاف شروع شه

قلب

اول می شکند

بعد می گیرد

و درست لحظه ای که می ایستد

جای خالی آغوش ات

بیشتر از همیشه

درد می کند!

شعر با ق شروع شه

قحط جود است آبروی خود نمی باید فروخت

باده وگل از بهای خرقه می باید فروخت

شعر با حرف ق شروع شود

 قهرمان عشق هر جا مجلس آرایی کند

چینی مودار می داند سر فغفور را

شعر با ق

قاصدکای نقره ای ، خوش خبر اما بی صدان

آیینه های قصه گو ، بی گفتگو ، بی ادعان

صدای قلبِ عاشق و از تو نگاش میشه شنید

روی سکوتِ ورقا میشه نوشت و نُـت کشید

بیت شعر که با ق شروع شه

 قهرمان عشق بر گردنفرازان غالب است

کیست تا آرد برون، از دست حیدر تیغ را

شعری که با حرف ق شروع بشه

قسم به جان تو خوردن طریق عزت نیست

به خاک پای تو کان هم عظیم سوگندست

شعر با قاف شروع شه

 قهرمان عدل چون پرسش کند روز حساب

از بهشت عافیت خاری نگیرد پای ما

شعر با ق شروع شه

قراره غرق هم باشیم از این دریا نترسونم

تو لب تر کن یه دریا رو به آتیشت بسوزونم

اگه کهنه م بگو نو شواگه پیرم جَوون می شم

دلت میخواد کی باشم من از فردا همون میشم

بیت شعر که با ق شروع شه

 قهرمان عشق می باشد به عاشق مهربان

کشتی غواص گوهر جو به دریا آشناست

شعر با ق

قومی که گفته اند حقیقت پدید نیست

در حیرتم که غیر حقیقت چه دیده اند

شعری که با حرف ق شروع شود

 قهرمان عشق دلها را مسخر کرده است

هر کجا آهی که بینی رایت اقبال اوست

شعر با حرف ق شروع شود

قاآنیا دل تو حرم خانهٔ خداست 

منت خدای راکه بتی در حرم نماند

شعری که با حرف ق شروع بشه

 قهرمان غیرت عشاق، بی جاسوس نیست

روی خود در خلوت آیینه بوسیدن نداشت

شعر با قاف شروع شه

قدم درغ مدار از جنازه حافظ

که گرچه غرق گناه است میرود به بهشت

شعر با ق شروع شه

 قهرمان عشق را آیین و رسم دیگرست

دار منصور از کلام راست بر پا می کند

شعر در مورد تولد پیامبر و امام صادق

قشنگ ترین تصویر عمرم عکس نازنینی از نخستین دیدن توست

خوش آهنگ عمرم ٫ یادگار دلنشین اولین خندیدن توست …

شعر با ق

گلچین زیباترین شعر در مورد اسم شراره

شعر در مورد اسم شراره

شعر در مورد اسم شراره ,شعر نو در باره اسم شراره,شعر درباره اسم شراره,شعر برای اسم شراره,شعری برای اسم شراره,شعر با اسم شراره,شعر درباره اسم شراره,شعر نو در باره اسم شراره,شعر در مورد اسم شراره

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم شراره برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ می‌کنم

ﻭ ﺩﺭ ﻃﻠﻮﻉ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﺩﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭﺍﻥ ﺷﺎﻟﯽ ﺷﻨﺎﻭﺭﻡ

ﻭ شراره‌های ﺍﻧﺎﺭ ﺭﺍ شناخته‌ام …

شعر در مورد اسم شراره

نگاه کن

که غم درون دیده ام چگونه قطره قطره آب می شود

چگونه سایه سیاه سرکشم اسیر دست آفتاب می شود

شعر نو در باره اسم شراره

نگاه کن

تمام هستی ام خراب می شود

شراره ای مرا به کام می کشد

مرا به اوج می برد

مرا به دام می کشد

شعر درباره اسم شراره

نگاه کن

تمام آسمان من پر از شهاب می شود

تو آمدی ز دورها و دورها

ز سرزمین عطرها و نورها

شعر برای اسم شراره

نشانده ای مرا کنون به زورقی

ز عاجها،ز ابرها، بلورها

مرا ببر امید دلنواز من

ببر به شهر شعر ها و شورها

به راه پر ستاره می کشانی ام

فراتر از ستاره  می نشانی ام

شعری برای اسم شراره

نگاه کن

من از ستاره سوختم

لبالب از ستارگان شب شدم

چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل

ستاره چین برکه های شب شدم

شعر با اسم شراره

چه دور بود پیش از این زمین ما

به این کبود غرفه های آسمان

کنون به گوش من دوباره  می رسد

صدای تو، صدای بال برفی فرشتگان

شعر درباره اسم شراره

نگاه کن

که من کجا رسیده ام

به کهکشان، به بیکران، به جاودان

کنون که آمدیم تا به اوجها

مرا بشوی با شراب موجها

شعر نو در باره اسم شراره

مرا بپیچ در حریر بوسه ات

مرا بخواه در شبان دیر پا

مرا دگر رها مکن

مرا از این ستاره ها جدا مکن

شعر در مورد اسم شراره

نگاه کن

که موم شب به راه ما

چگونه قطره قطره آب می شود 

شعر در مورد اسم شراره

صراحی سیاه دیدگان من

به لالای گرم تو

لبالب از شراب خواب می شود

به روی گاهواره های شعر من

شعر نو در باره اسم شراره

نگاه کن

تو می دمی

و آ فتاب می شود…

شعر درباره اسم شراره

خیره در چشمانت که می شوم

بوی خاک آفتاب خورده به مشامم می خورد.

گم می شوم در گندمزار

میان خوشه ها…

شعر برای اسم شراره

بال به بال شراره های سبز

در بیکران ها به پرواز در می آیم

چشمان تو چون تغییر مداوم ماده

هر روز پاره ای از رازش را می نماید

اما هرگز

تن به تسلیمی تمام نمی دهد

شعری برای اسم شراره

شادم که در شرار تو می سوزم

شادم که در خیال تو می گریم

شادم که بعد وصل تو باز اینسان

در عشق بی زوال تو می گریم

شعر با اسم شراره

پنداشتی که چون ز تو بگسستم

دیگر مرا خیال تو در سر نیست

اما چه گویمت که جز این آتش

بر جان من شراره دیگر نیست

شعر درباره اسم شراره

شبها چو در کناره نخلستان

کارون ز رنج خود به خروش آید

فریادهای حسرت من گویی

از موجهای خسته به گوش آید

شعر نو در باره اسم شراره

شب لحظه ای به ساحل او بنشین

تا رنج آشکار مرا بینی

شب لحظه ای به سایه خود بنگر

تا روح بی قرار مرا بینی

شعر در مورد اسم شراره

من با لبان سرد نسیم صبح

سر می کنم ترانه برای تو

من آن ستاره ام که درخشانم

هر شب در آسمان ِسرای تو

شعر در مورد اسم شراره

غم نیست گر کشیده حصاری سخت

بین من و تو پیکر صحراها

من آن کبوترم که به تنهایی

پر می کشم به پهنه دریاها

شعر نو در باره اسم شراره

شادم که همچو شاخه خشکی باز

در شعله های قهر تو می سوزم

گویی هنوز آن تن تبدارم

کز آفتاب شهر تو می سوزم

شعر درباره اسم شراره

در دل چگونه یاد تو می میرد

یاد تو یاد عشق نخستین است

یاد تو آن خزان دل انگیزی است

کو را هزار جلوه رنگین است

شعر برای اسم شراره

بگذار زاهدان سیه دامن

رسوای کوی و انجمنم خوانند

نام مرا به ننگ بیالایند

اینان که آفریده شیطانند

شعری برای اسم شراره

اما من آن شکوفه اندوهم

کز شاخه های یاد تو می رویم

شبها تو را بگوشه تنهایی

در یاد آشنای تو می جویم

شعر با اسم شراره

و ما

خواهیم رقصید

خواهیم گریست

تا آن لحظه که

به ترانه ای عاشقانه مبدل شویم

بر لبهای عاشقان

با من یکی شو

من شراره های عشق توام

شعر درباره اسم شراره

دست به دست مدعی شانه به شانه می روی

آه که با رقیب من جانب خانه می روی

بی خبر از کنار من ای نفس سپیده دم

گرم تر از شراره ی آه شبانه می روی

شعر نو در باره اسم شراره

من به زبان اشک خود می دهمت سلام و تو

بر سر آتش دلم همچو زبانه می روی

در نگه نیاز من موج امید ها تویی

وه که چه مست و بی خبر سوی کرانه می روی

شعر در مورد اسم شراره

گردش جام چشم تو هیچ به کام ما نشد

تا به مراد مدعی همچو زمانه می روی

حال که داستان من بهر تو شد فسانه ای

باز بگو به خواب خوش با چه فسانه می روی ؟

شعر در مورد اسم شراره

چگونه می شود که سرمای قلب منجمدش

به حرارت بی حدم

اجازه بروز نمی دهد

اما من

بیشتر و بیشتر

در شهدی جوشان گر می گیرم

و حس می کنم شراره هایم

افزوده می شوند و بالا می گیرند

شعر نو در باره اسم شراره

من مرغ آتشم

می سوزم از شراره این عشق سرکشم

شعر درباره اسم شراره

چون سوخت پیکرم

چون شعله های سرکش جانم فرو نشست

آنگاه باز از دل خاکستر

بار دگر تولد من

آغاز می شود

و من دوباره زندگیم را

آغاز می کنم

پر باز می کنم

پرواز می کنم

شعر برای اسم شراره

بی تو ای که در دل منی هنوز

داستان عشق من به ماجرا کشید

بی تو لحظه ها گذشت و روزها گذشت

بی تو کار خنده ها به گریه ها کشید

شعری برای اسم شراره

بی تو ، این دلی که با دل تو می تپید

وه که ناله کرد و ناله کرد و ناله کرد

بی تو ، بی تو دست سرنوشت کور من

اشک و خون به جای باده در پیاله کرد

شعر با اسم شراره

عمر من شبی سیاه و بی ستاره بود

دیدگان تو ، ستارگان او شدند

لحظه ای ز بام ابرها برآمدند

لحظه ای به کام ابرها فروشدند

شعر درباره اسم شراره

در فروغ این ستارگان بی دوام

روزگار شادی و غمم فرا رسید

آن ، به جز دمی نماند و این همیشه ماند

این ، همیشه ماند و آن به انتھا رسید

شعر نو در باره اسم شراره

آسمان حسود بود و چون بخت من

چون ستارگان چشم تو دمید و مرد

بی تو ، از لبان من ترانه ها گریخت

بی تو ، در نگاه من شراره ها فسرد

شعر در مورد اسم شراره

آری ای که در منی و با منی مدام

وه که دیگر امید دیدن تو نیست

تو گلی ، گل بھار جاودان من

زین سبب مرا هوای چیدن تو نیست

شعر در مورد اسم شراره

شراره می‌کشدم آتش از قلم در دست

بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟

قلم که عود نبود آخر این چه خاصیتی است

که با نوشتن نامت شود معطر دست؟

شعر نو در باره اسم شراره

حدیث حسن تو را نور می برد بر دوش

شکوه نام تو را حور می‌برد بر دست

چنین به آب زدن، امتحان غیرت بود

و گرنه بود شما را به آب کوثر دست

شعر درباره اسم شراره

چو دست برد به تیغ، آسمانیان گفتند  :

به ذوالفقار مگر برده است حیدر دست؟

برای آن‌که بیفتد به کار یار، گره

طناب شد فلک و دشت سراسر دست

شعر برای اسم شراره

چو فتنه موج زد از هر کران و راهش بست

شد اسب، کشتی و آن دشت، بَحر و لنگر دست

برید باد دو دستی که با امید امان

به روز واقعه بردارد از برادر دست

شعری برای اسم شراره

فرشته گفت: بینداز دست و دوست بگیر

چنین معامله‌ای داده است کم‌تر دست

صنوبری ِ تو و سروی، به دست حاجت نیست

نزیبد آخر بر قامت صنوبر دست

شعر با اسم شراره

چو شیر، طعمه به دندان گرفت و دست افتاد

به حمل طعمه نیاید به کار، دیگر دست

گرفت تا که به دندان، ابوالفضایل مشک

به اتفاق به دندان گرفت لشکر دست

شعر درباره اسم شراره

هوای ماندن و بردن به خیمه، آبِ زلال

اگر نداشت، چه اندیشه داشت در سر، دست؟

مگر نیامدنِ دست از خجالت بود

که تر نشد لب اطفال خیل و شد تر، دست

شعر نو در باره اسم شراره

به خون چو جعفر طیار بال و پر می‌زد

شنیده بود: شود بال، روز محشر، دست

حکایت تو به ام‌البنین که خواهد گفت

وزین حدیث، چه حالی دهد به مادر دست؟

شعر در مورد اسم شراره

به همدلی، همه کس دست می‌دهد اول

فدای همت مردی که داد آخر دست

در آن سموم خزان آن‌قدر عجیب نبود

که از وجود گلی چون تو گشت پرپر دست

شعر در مورد اسم شراره

به پای‌بوس تو آیم به سر، به گوشه‌ی چشم

جواز طوف و زیارت دهد مرا گر دست

نه احتمال صبوری دهد پیاپی پای

نه افتخار زیارت دهد مکرر دست  

شعر نو در باره اسم شراره

به حکم شاه دل ای خواجه، خشت جان بگذار

ز پیک یار چه سرباز می‌زنی هر دست؟

به دوست هر چه دهد، اهل دل نگیرد باز

حریف عشق چنین می‌دهد به دلبر دست

شعر درباره اسم شراره

کنار امن کجا ، کشتی شکسته کجا

کجا گریزم از اینجا به پای بسته کجا

ز بام و در همه جا سنگ فتنه می بارد

کجا به در برمت ای دل شکسته کجا

شعر برای اسم شراره

فرو گذاشت دل آن بادبان که می افراشت

خیال بحر کجا این به گل نشسته کجا

چنین که هر قدمی همرهی فروافتاد

به منزلی رسد این کاروان خسته کجا

شعری برای اسم شراره

دلا حکایت خاکستر و شراره مپرس

به بادرفته کجا و چو برق جسته کجا

خوش آن زمان که سرم در پناه بال تو بود

کجا بجویمت ای طایر خجسته کجا

شعر با اسم شراره

چه عیش خوش ز دل پاره پاره می طلبی

نشاط نغمه کجا چنگ زه گسسته کجا

بپرس سایه ز مرغان آشیان بر باد

که می روند ازین باغ دسته دسته کجا

شعر درباره اسم شراره

شادم که در شرار تو میسوزم

شادم که در خیال تو میگریم

شادم که بعد وصل تو باز اینسان

در عشق بی زوال تو می گریم

شعر نو در باره اسم شراره

پنداشتی که چون ز تو بگسستم

دیگر مرا خیال تو

در سر نیست

اما چه گویمت که جز این آتش

بر جان من شراره دیگر نیست

شعر در مورد اسم شراره

شبها چو در کناره نخلستان

کارون ز رنج خود به خروش آید

فریادهای حسرت من گویی

از موجهای خسته به گوش آید

شعر در مورد اسم شراره

شب لحظه ای به ساحل او بنشین

تا رنج آشکار مرا بینی

شب لحظه ای به سایه خود بنگر

تا

روح بی قرار مرا بینی

شعر نو در باره اسم شراره

من با لبان سرد نسیم صبح

سر میکنم ترانه برای تو

من آن ستاره ام که درخشانم

هر شب در آسمان سرای تو

شعر درباره اسم شراره

غم نیست گر کشیده حصاری سخت

بین من و تو پیکر صحراها

من آن کبوترم که به تنهایی

پر میکشم به پهنه دریاها

شعر برای اسم شراره

شادم که همچو شاخه خشکی باز

در

شعله های قهر تو میسوزم

گویی هنوز آن تن تبدارم

کز آفتاب شهر تو میسوزم

در دل چگونه یاد تو میمیرد

شعری برای اسم شراره

یاد تو یاد عشق نخستین است

یاد تو آن خزان دل انگیز است

کو را هزار جلوه رنگین است

بگذار زاهدان سیه دامن

شعر با اسم شراره

رسوای کوی و انجمنم خوانند

نام مرا به ننگ بیالایند

اینان که آفریده شیطانند

اما من آن شکوفه اندوهم

کز شاخه های یاد تو میرویم

شبها ترا بگوشه تنهایی

در یاد آشنای تو می جویم

شعر درباره اسم شراره

آه ای زندگی منم که هنوز

با همه پوچی از تو لبریزم

نه به فکرم که رشته پاره کنم

نه بر آنم که از تو بگریزم

شعر نو در باره اسم شراره

همه ذرات جسم خاکی من

از تو ای شعر گرم در سوزند

آسمانهای صاف را مانند

که لبالب ز باده ی روزند

شعر در مورد اسم شراره

با هزاران جوانه میخواند

بوته نسترن سرود ترا

هر نسیمی که می وزد در باغ

می رساند به او درود ترا

شعر در مورد اسم شراره

من ترا در تو جستجو کردم

نه در آن خوابهای رویایی

در دو دست تو سخت کاویدم

پر شدم پر شدم ز زیبایی

شعر نو در باره اسم شراره

پر شدم از ترانه

های سیاه

پر شدم از ترانه های سپید

از هزاران شراره های نیاز

از هزاران جرقه های امید

شعر درباره اسم شراره

حیف از آن روزها که من با خشم

به تو چون دشمنی نظر کردم

پوچ پنداشتم فریب ترا

ز تو ماندم ترا هدر کردم

شعر برای اسم شراره

غافل از آنکه تو به جایی و من

همچو آبی روان که در گذرم

گمشده در

غبار شون زوال

ره تاریک مرگ می سپرم

شعری برای اسم شراره

آه ای زندگی من آینه ام

از تو چشمم پر از نگاه شود

ورنه گر مرگ بنگرد در من

روی آینه ام سیاه شود

شعر با اسم شراره

شراره ای مرا به کام می کشد

مرا به اوج می برد

مرا به دام میکشد

شعر نو در باره اسم شراره

دشتم فریب خورده ز هر ابر تیره ای

یا چوب خشک سوخته از هر شراره ای

شعر درباره اسم شراره

از شراره ی نگاهت

 دانستم

 که هرم کلامت را

 از کویر وام گرفته ای

شعر در مورد اسم شراره

گلچین زیباترین شعر در مورد اذیت

شعر در مورد اذیت

شعر در مورد اذیت ،شعر در وصف اذیت،شعر درباره اذیت،شعری در مورد اذیت،شعر در مورد اذیت از حافظ،شعر در مورد اذیت از سعدی،شعر در مورد اذیت از صائب،شعر اذیت از مولوی،شعر اذیت از مثنوی،شعر اذیت از عطار،شعر اذیت،شعر اذیت نکن،شعر اذیتم نکن،شعر اذیت نفسک لیه،شعر در مورد اذیت،شعر در وصف اذیت از سعدی،شعر درباره اذیت از دیوان سنایی،شعر اذیت از بوستان سعدی،شعر اذیت از پروین اعتصامی،شعر اذیت از گلستان سعدی

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اذیت برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

یا رب مرا یاری بده ، تا سخت آزارش کنم

هجرش دهم ، زجرش دهم ، خوارش کنم ، زارش کنم

از بوسه های آتشین ، وز خنده های دلنشین

صد شعله در جانش زنم ، صد فتنه در کارش کنم

در پیش چشمش ساغری ، گیرم ز دست دلبری

از رشک آزارش دهم ، وز غصه بیمارش کنم

بندی به پایش افکنم ، گویم خداوندش منم

چون بنده در سودای زر ، کالای بازارش کنم

گوید میفزا قهر خود ، گویم بخواهم مهر خود

گوید که کمتر کن جفا ، گویم که بسیارش کنم

هر شامگه در خانه ای ، چابکتر از پروانه ای

رقصم بر بیگانه ای ، وز خویش بیزارش کنم

چون بینم آن شیدای من ، فارغ شد از احوال من

منزل کنم در کوی او ، باشد که دیدارش کنم

شعر در مورد اذیت

یکی ازم پرسید:
کی اذیتت میکنه؟
گفتم: انتظارات خودم!!

شعر در وصف اذیت

در حقیقت هست آزار کسان آزار خود

بگذر از آزار کس فارغ شو از آزار خویش

شعر درباره اذیت

واسطه این است این کز ستمش کرده است

دهر بلیت گمار چرخ اذیت رسان

شعری در مورد اذیت

من ز روزها اذیت وآزار نثارش کرده ام

بی دلیل زخمی به روح پاک او آورده ام

شعر در مورد اذیت از حافظ

یارت شوم ، یارت شوم ، هر چند آزارم کنی

نازت کشم ، نازت کشم ، گر در جهان خوارم کنی

بر من پسندی گر منم ، دل را نسازم غرق غم

باشد شفا بخش دلم ، کز عشق بیمارم کنی

گر رانیم از کوی خود ، ور باز خوانی سوی خود

با قهر و مهرت خوشدلم کز عشق بیمارم کنی

من طایر پر بسته ام ، در کنج غم بنشسته ام

من گر قفس بشکسته ام ، تا خود گرفتارم کنی

من عاشق دلداده ام ، بهر بلا آماده ام

یار من دلداده شو ، تا با بلا یارم کنی

ما را چو کردی امتحان ، ناچار گردی مهربان

رحم آخر ای آرام جان ، بر این دل زارم کنی

گر حال دشنامم دهی ، روز دگر جانم دهی

کامم دهی ، کامم دهی ، الطاف بسیارم کنی

شعر در مورد اذیت از سعدی

وقتی یه چیزی اذیتتون می‌کنه سه تا کار می‌شه کرد:
۱. برطرفش کنید.
۲. بهش عادت کنید.
۳. مدتها غر بزنید و آخر بفهمید که دو راه بیشتر وجود نداره!

شعر در مورد اذیت از صائب

غریبانه نویسم این وصیت
نمیدانم که را کردم اذیت

به آب این دو دیده اشک ریزم
به دلتنگی وصیت مینویسم

نمیدانم چه گویم من در این جا
برای که نویسم این سخن را

حلالیت ز که خواهم خدایا
حلالش میکنند اینان گدا را .

شعر اذیت از مولوی

 مرد وقتی عاشق زنی می‌شود
در دل خود پنهانش می‌کند مبادا که دیگران او را بدزدند،
اما زن وقتی عاشق شد آن را جار می‌زند تا کسی برای نزدیک شدن به آن مرد تلاش نکند.
مرد به خاطر یک عقیده هرکسی را قربانی می‌کند و زن به خاطر یک نفر هر عقیده‌ای را.
مرد عقل است و زن قلب…
به همین خاطر در هر رابطه‌ای زن بیشتر از مرد اذیت می‌شود 

شعر اذیت از مثنوی

آنچه آزار نیست عصیان نیست

مردم آزار مرد ایمان نیست

شعر اذیت از عطار

چونکه بجوئی همی آزار من

گر نپسندی زمن آزار خویش؟

شعر اذیت

کم آزار شو کز همه داغ و درد

کم آزار یابد کم آزار مرد

شعر اذیت نکن

رفتی و گفتم: اذیت نمیشوم اما
اعتراف رقیقی ست
در من همیشه ماندگار
ثانیه ها بی تو
ن…م…ی…گ…ذ…ر…ن…د .*

شعر اذیتم نکن

من و مهربان طبیعت

تو و یک کران اذیت

شعر اذیت نفسک لیه

کاش میشد
بعضی آدمها رو پس انداز کرد
بعضی روزها جای خالیشون خیلی اذیت میکنه…
مخصوصاً وقتی یاد مهربونیهاشون میافتیم

شعر در مورد اذیت

آزار دلی مجو که ناگاه کنی

کار دو جهان در سر آزار دلی

شعر در وصف اذیت از سعدی

مهر تو آزار و آزار نهان

کین تو مرگ است و مرگ ناگهان

شعر درباره اذیت از دیوان سنایی

مرا زین دیده آزار جراحت می تراود دل

مبادا کاندرو ماند از این آزار می ترسم

شعر اذیت از بوستان سعدی

گردش ایام برخورد روزی به گور

از اذیت کردن دلها دلت را صاف دار

شعر اذیت از پروین اعتصامی

سلامتی آدمای بی کینه که وقتی یکی رو دوست دارن
هرچقدرم اذیتشون کنه
هرچقدرم ناراحتشون کنه
باز یادشون میره و دلشون براش تنگ میشه!

شعر اذیت از گلستان سعدی

از آزار خاقان چینی نخست

که بهرام آزار او را بجست

شعر در مورد اذیت

آزار می نمائی و بیزار می شوی

دریاب کز بر تو به آزار می رویم

شعر در وصف اذیت

نگویمت که بر آزار دوست دل خوش کن

که خود ز دوست مصور نمی شود آزار

شعر درباره اذیت

خیلی اذیت شدی، آره!! می دونم سخته تظاهر

آره خیلی سخته عمری، توی عشق ادا در آری

شعری در مورد اذیت

8میلیارد قلب….
1قلب نیست که بخوادت
این آدمو اذیت میکنه….:)

شعر در مورد اذیت از حافظ

پدرت را بکشت دنیا زار

زان پر آزار دارد او آزار

شعر در مورد اذیت از سعدی

گر بیازارد مرا موری، نیازارم ورا

خود کجا آزار مردم ای عزیزان، من کجا

شعر در مورد اذیت از صائب

نزد ما زاری به از آزار، بی زاری مباش

تا نگیرد بر سر بازار، آزاری ترا

شعر اذیت از مولوی

کفر باشد در طریق عاشقان، آزار دل

گر مسلمانی، چرا آزار می داری روا

شعر اذیت از مثنوی

شنیدم گشته ای بیمار،بر آن قامت خلیده خار

ز آفت های ِاین دوران،کشیدی اذیت و آزار

شعر اذیت از عطار

کثیف بودنِ بعضی آدم ها اذیتم نمیکنه !
اما بعضیا خیلی پاکن؛
این که قراره اینا گیره اون کثیفا بیُفتن, 
اعصابم رو خورد میکنه…!

شعر اذیت

تا کی آزار خلق می جوئی

مکن آزار ورنه یابی باز

شعر اذیت نکن

هر کس آزار من زار پسندید ولی

نپسندید دل زار من آزار کسی

شعر اذیتم نکن

غیر آزار ندیدم چو گرفتارم دید

کس مبادا چو من زار گرفتار کسی

شعر اذیت نفسک لیه

بیش از این اذیت مکن ای دلبرم

طاقتم رفت از خودم وز پیکرم

ترس من خارج شود دست ازلجام

یا که تو برهم زنی این انسجام

من جدا گشتم کنون از این و آن

دیگران رفتند ولی تو از چه جان

شعر در مورد اذیت

به
اقبالم
می خندم
که
دل کبوتر
بی ازاری
رادرون
گریه هایم
اذیت
کنم

شعر در وصف اذیت از سعدی

دیدی وقتی دستت رو با کاغذ میبری
اذیتت میکنه میسوزه واز یادت نمیره
اما مثلا وقتی با چاقو میبری
بعد چند دقیقه فراموش میکنی
درواقع کاغذ از چاقو برنده تر نیست…..
فقط تو انتظار اسیب دیدن از کاغذ رو نداشتی
حکایت بعضی آدماس….

شعر درباره اذیت از دیوان سنایی

چون ما به هیچ حالی آزار کس نخواهیم

آزار خاطر ما شرط کرم نباشد

شعر اذیت از بوستان سعدی

بگلرخ گفت ای چون گل کم آزار

مگیر از من چو گل از یکدم آزار

شعر اذیت از پروین اعتصامی

گرد آزار کسان اینجا مگرد

بدتر از آزار نبود هیچ درد

شعر اذیت از گلستان سعدی

گر تو آزاری دلی را در جهان

باشد آن آزار حق سبحان بدان

شعر در مورد اذیت

بدتر از آزار دل اینجا مدان

کرده ام بسیار این را امتحان

شعر در وصف اذیت

اصل ایمان آنکه بی آزار باش

دایم از آزار جو بیزار باش

شعر درباره اذیت

از پس چشمای من نگاه تو معلوم نیست

توهم اذیت می شی با اینهمه خودخوری

شعری در مورد اذیت

✘هـر چـه قـدر میخـوای اذیتـم کـن✘

√ ولـی مَـــــن √

✘ همــشــو بـه خـُــدا میگــم✘

شعر در مورد اذیت از حافظ

مادربزرگم می‌گوید:
قلب آدم نباید خالی بماند
اگر خالی بماند، ‌مثل گلدان خالی زشت است و آدم را اذیت می‌کند …

شعر در مورد اذیت از سعدی

گاه دلم میگیرد….
گاه زندگی سخت میشود
گاه تنها،تنهایی آرامش می اورد..
گاه گذشته اذیتم میکند…
گاه هوایت دیوانه ام میکند..
این `گاه ها`…
گهگاه تمام روز و شب من میشوند..
آنوقت بغض  گلویم را میگیرد!
درست مثل همین روزها

شعر در مورد اذیت از صائب

وقتی از همه دنیا ناراحتم
فقط با فکر کردن به تو اروم میشم
اما وقتی تو اذیتم میکنی… همه ی دنیا هم نمیتونه ارومم کنه

شعر اذیت از مولوی

بیزار ز آزار شود مردم عالم

من می نشوم هیچ ز آزار تو بیزار

شعر اذیت از مثنوی

بود چون رای تو آزار من از بهر رقیب

دیدن آزار برای تو غلط بود غلط

شعر اذیت از عطار

گفتمش دم به دم آزار دل زار مکن

گفت اگر یار مکنی شکوه ز آزار مکن

شعر اذیت

پرهیزگار کیست؟ کم آزار، اگر کسی

از خلق پارساست کم آزار پارساست

شعر اذیت نکن

ای مالک ملک سپه مملکت مدار

در ملک خویش آتش آزار را بکش

شعر اذیتم نکن

جمعی ز کینه در پی آزار مردمند

آن دور مردمان دل آزار را بکش

شعر اذیت نفسک لیه

ای دل آزار جفاکار چه باشد که نهی

بر جراحات دلم مرهم آزار دگر

شعر در مورد اذیت

مردمی ورز و هگرز آزار آزاده مجوی

مردم آن را دان کزو آزاده را آزار نیست

شعر در وصف اذیت از سعدی

از همون اولشم قصه عشقم با همه فرق میکرد

راه تو از من جدا بود این منو اذیت میکرد

شعر درباره اذیت از دیوان سنایی

اذیت گر کسی میکرد بر من/ نبود از خشم و پرخاش تو ایمن

شعر اذیت از بوستان سعدی

به سلامتیه “خدا ”
که هر موقع دلم واسش تنگ شه !!!
خودشو نمی گیره !!!
قهر نمی کنه !!!
به حرفام گوش می ده !!!
اذیتم نمی کنه !!!
بهونه نمی گیره !!!
از همه مهم تر اینه که ترس از دست دادنش رو ندارم !!! سایه به سایه پشتمه غمی نیست
دوستت دارم خدا

شعر اذیت از پروین اعتصامی

یکی با یکی دشمن بود گفت گوشتو میگیرم دور دنیا میچرخونمت.

اون یکی گفت:اگه بخوای منو بچرخونی خودتم باید بامن بیای.

ازکسی کینه ب دل نگیر اگه بخوای اونو اذیت کنی خودتم اذیت میشی

شعر اذیت از گلستان سعدی

نپندارم این زشت نامی نکوست

به خشنودی دشمن آزار دوست

شعر اذیت نفسک لیه

بعضیام هستن که تا ما On میشیم، Off میشن

عزیزم خودتو اذیت نکن ، منم حوصله تورو ندارم!!!

شعر در مورد اذیت

زنی که پایبند عشق میشه
خیلی بی دفاع میشه
اذیتش نکنید
گناه اون فقط دوست داشتنه..:|

+ اذیتم نکن خب لعنتی..:((

شعر در وصف اذیت از سعدی

نداری بحمدالله آن دسترس

که برخیزد از دستت آزار کس

شعر درباره اذیت از دیوان سنایی

گاوان و خران باربردار

به ز آدمیان مردم آزار

شعر اذیت از بوستان سعدی

 با یاد تو روز و شبو سر کردم

با یاد تو امشب دلو پرپر کردم

با یاد تو امشب چشمو تر کردم

لا له ی سرخ دفتر عشقمو پرپر کردم

با یاد تو امشب تا سحر نالیدم

جز خواب برگشتنت خوابی ندیدم

برگرد که دل بی تو اذیت میکنه

برگرد که دل بی تو شکایت میکنه

شعر اذیت از پروین اعتصامی

ولیکن تا روان دارم ندارم

من مسکین سر آزار جانان

شعر اذیت از گلستان سعدی

قصد آزار دوستان نکنیم

پرده راز دشمنان ندریم

شعر در مورد اذیت

زین پس مطلب میان مجلس

آزار دل خوش سنایی

شعر در وصف اذیت

 مادرم را که اذیت میکردم
به شوخی می گفت :
الهی درد بی درمون بگیری
فکر کنم حرفش گرفت
آخه عاشقت شدم…

شعر درباره اذیت

ندیدنت را هر روز روز شماری میکنم

در اتاقم فقط تقویم باطله انبار شده

اگر قصد برگشتن نداری

اینقدر چشم هایم را اذیت نکن…

شعر در مورد اذیت

گلچین زیباترین شعر در مورد تنفر

شعر در مورد تنفر

شعر در مورد تنفر ،شعر در مورد تنفر از عشق،شعر درباره تنفر،شعری در مورد تنفر،شعر نو درمورد تنفر،شعر در مورد نفرت از عشق،شعری درباره تنفر،شعر درباره ی تنفر ،شعری درباره ی تنفر،شعر نو درمورد نفرت،شعر تنفر و جدایی،شعر تنفر،شعر تنفر از عشق،شعر تنفر از معشوق،شعر تنفر از زندگی،شعر تنفر از خود،شعر تنفر از دوست داشتن،شعر تنفر از تو،شعر درباره تنفر،شعر کوتاه تنفر،شعر نفرت از عشق،شعر های نفرت از عشق،شعر نفرت عشق،شعر در مورد تنفر از عشق،شعر درمورد نفرت از عشق،شعر نفرت از زندگی،شعر نفرت از تو،شعر در مورد تنفر،شعری درباره تنفر،شعری در مورد تنفر،شعر درباره ی تنفر،شعری درباره ی تنفر،شعر کوتاه نفرت

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد هفته بسیج برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

نفرت تجانبا فاصفر وردی

فعودی ربما یخضر عودی

شعر در مورد تنفر

عاکف دهرا، علی اصنامه

تنفر الکفار من اسلامه

شعر در مورد تنفر از عشق

صبر تنها عصبانی نشدن نیست
صبر یعنی اینکه قادر باشید 7احساس
زیر را در خود کنترل ، مدیریت و مهار کنید.
تنفر
علاقه
لذت
اضطراب
خشم
غم
ترس

اگر بتوانید بروز عکس العمل ناخوشایند در مقابل این هفت احساس را از روان خود بگیرید و به اندیشه تان مجال تامل بیشتر جهت ابراز عکس العمل خوشایند در برخورد با آنها بدهید شما آدم صبوری هستید.

شعر درباره تنفر

آنقَدَراز تو و اسم تو تنفر دارم

در سراییدن نفرت چه تبحر دارم !

شعری در مورد تنفر

کی اشکاتو پاک میکنه، شبا که غصه داری

بهش بگو ذوق نکنه، اونم تنها میذاری!

شعر نو درمورد تنفر

اِلتِمــــــــاس مــــــالِ دیـــــــروز بــــود

مـــــــالِ وَقتـــــــی بـــود ڪــــﮧ ســـــــاده بودم

اِمــــــــروز میــــــخــــوای بـــِــری ؟

هیــــــــــــــس !!!

فَقَط خـــداحــــــــــافِظ

شعر در مورد نفرت از عشق

زان گروهی که سوی درویشان

نفرت آرد همی خرد زیشان

شعری درباره تنفر

چو سوز عشق نداری چگویمت که جعل

به حکم طبع تنفر کند ز بوی عبیر

شعر درباره ی تنفر

برای مدت طولانی از کسی متنفر نباشید، چون
تنفر تبدیل به نقطه ضعفتان می‌شود
یادبگیرید فرد مورد نظر را از «دایره توجه‌تان»
خارج کنید، تنفر باعث می‌شود کــه لحظه‌هایت
سخت بگذرند پس باید فراموش کرد…

شعری درباره ی تنفر

پشت این پنجره
احساس رهایی جاریست،
دل اگر دریاییست
خواب او طوفانیست
تبِ بگسستن از این
رخوت بی مرز
مرا میکِشد هر سو
که رهایی آنجاست
کفر «کوته نظری»
مشق مرا خط میزد
و به آزادی من
سرب تنفر می ریخت…

شعر نو درمورد نفرت

بعضی از آدمها فقط از دور آدمند…

شعر تنفر و جدایی

پیاز هم که خرد می کنی برایش اشک می ریزی !

از پیاز هم کمتر بودم ، مرا خرد کردی و خندیدی

شعر تنفر

دایما آنجای خلوت داشتی

از بر آن قوم نفرت داشتی

شعر تنفر از عشق

سرفه بالا خشن ضرطه سفلی عفن

جان به تنفر از آن دل به تحیر ازین

شعر تنفر از معشوق

براى مدت طولانى از کسى متنفر
نباشید، چون تنفر به نقطه ضعف تان
تبدیل مى شود، یاد بگیرید فرد
مورد نظر را کلأ از دایره توجه تان
خارج کنید !

شعر تنفر از زندگی

از هر چه عشق و عاشقی تنفر دارم

در گفتن این حرفها کمی تبحر دارم

دیروز یکی را دوست می داشتم

اکنون از او هم تنفر دارم

خود را عاشقی ساده و بی ریا می دیدم

اکنون از سادگی ام هم تنفر دارم

شعر تنفر از خود

کاش ما آدم ها هم مثل گربه ها با چند لحظه بو کشیدن میفهمیدیم که: هر ”آشغالی” ارزش وقت گذاشتن
نــــــداره!

شعر تنفر از دوست داشتن

بعضیا هیچی نیستن به جز ۴ حرف

ا د ع ا

شعر تنفر از تو

آنچه فردا قوت عشرت باشدت

زو چرا امروز نفرت باشدت

شعر درباره تنفر

سبع نیی که تجنب کنی ز یار و دیار

ضبغ نیی که تنفر کنی ز مال و نفر

شعر کوتاه تنفر

به کسی اعتمادکن که حتی وقتی ازکارت متنفرمیشه،ازتومتنفرنشه!

یکی مثله مادر….

شعر نفرت از عشق

وقتی تو نیستی
در خانه و دل
در کوه وصحرا
در باد وباران
آرامشی هست
برقلب مجروح
زیرا تنفر
می بارد از حس دروغین
از بدگمانی, از ناتوانی
از هرچه پستی وپلیدی
ازهر چه نادانی مفرط
اندر دل توست.

شعر های نفرت از عشق

کاش میشد بعضی آدما رو هم شبا ساعت ۹ گذاشت دم در…

شعر نفرت عشق

یــه وقتایـــی یــه کسایـی رو تـــــو زندگیــمـون راه می دیم

که نــنــه بـابـاشون تــــو خــونـــه بـــه زور راشـــون می دادن

شعر در مورد تنفر از عشق

نفرت خفاشکان باشد دلیل

که منم خورشید تابان جلیل

شعر درمورد نفرت از عشق

با او همه را انس عیان جای تنفر

او صرصر و این طرفه که ره جسته به گلزار

شعر نفرت از زندگی

از جنبش سپهر یکی باد بی قرار

وز نفرت زمانه یکی با نفیر باد

شعر نفرت از تو

ز آمیزش عالم و طبع عالم

دلم نفرت و طبع عنقا گرفته

شعر در مورد تنفر

بین رفتن و موندن

پشتم بدجور لرزید

بین خواستن و نخواستن

دلم منطقو دور زد

بین تنفر و دوست داشتن

هرکی اومد طعنه زد و رفت

بین هاها و هق هق

دلم بدجوری تو رو خواست

شعری درباره تنفر

از هر نفس خسته به آن عطر پیامی که مرا یاد تو انداخت تنفر دارم

ازهردم و آن بازدم وهرچه مرا زنده دراین خویشتنم ساخت تنفر دارم

از لحظه طوفان نگاهم آن خیره شدن مست به آن عشوه ی یک نیم نگاهت

از واژه نرگس، سرچشمه آن برق نگاهی که مرا خانه برانداخت تنفردارم

از خامی یک لحظه دلم بر رخ زیبات آن پرده اول که دلم بر دل تو باخت

از تک تک آن ثانیه هایی که دلم باخته باهرهوس نازتو بنواخت تنفر دارم

از نامه باریدن اسرار، بی خود شدن از خویش، بیمار به هر واژه مکار

ازهرچه نوشتم به امید و قلم و کاغذ آن دفتر تو باز نپرداخت تنفر دارم

از رفتن روزآمدن شب، آن مامن تاریک نظر بازی یک ماه خوش اطوار

از روز و شب هرچه تو را چشم در آن شاه نظرباز بیانداخت تنفر دارم

از آرزوی وصله به آن پرده آخر، امید به تقدیر، اما و اگر شاید و ای کاش

از بازی جلاد درآن مقتل آخر، بی رحم که بر پیکر من تاخت تنفر دارم

از هرچه که خواهی به نهایت دگر از من -همه جان و تنم- زود گذر کن

از آتیه و زندگی تک تک آن خاطره هایی که مرا یاد تو انداخت تنفر دارم

شعری در مورد تنفر

مَن اَز دوستآم مُتنفر نیستمآ..!
فقط اگه آتیش بگیرنُ
آب تو دَسْتَم باشهـٰ
تَرجیح میدَمْ بخورَمِش

شعر درباره ی تنفر

ساعـت کـه زنـگ مـی‌زنـد …

مـُدام بـه ایـن فـکر مـی‌کنـم کـه تــو از سـاعت هـم کـمتـری …؟!

شعری درباره ی تنفر

چشمانم را می بندم

نقابت را بردار

بگذار صورتت هوایی بخورد

شعر کوتاه نفرت

وز فلک چندان که خواهی بی قیاس

نفرت آهو و خشم شیر هست

شعر در مورد تنفر

مگذر از موقع شناسی ورنه در عرض نیاز

بیش از آروغست نفرت آه بی هنگام را

شعر در مورد تنفر از عشق

بی تجربه مکشوف نشد نفرت دنیا

تا وصل دماغ همه کس حرص عزب داشت

شعر درباره تنفر

بسکه سر دارد تنفر در تن بدخواه او

چون به پای دار عبرت جا کند آن نابکار

شعری در مورد تنفر

تو میخواستی بشی سنگ صبورم ، تو شدی سنگ و من هنوز صبورم…

شعر نو درمورد تنفر

مخاطب های امروزی رو هرچی بیشتر خاص کنی

بی خاصیت تر می شن

شعر در مورد نفرت از عشق

سلوک ناملایم نفرت احباب میخواهد

نچینی پیش خود سنگی که راه آشنا بندد

شعری درباره تنفر

نفرت ازین مزبله بقدر تمیز است

مفت دماغیکه جز زکام ندارد

شعر درباره ی تنفر

سازنده ترین کلمه گذشت است … آن را تمرین کن

پرمعنی ترین کلمه ” ما ” است … آن را به کار ببر

عمیق ترین کلمه “عشق” است … به آن ارج بنه.

بی رحم ترین کلمه “تنفر ” است … از بین ببرش.

سرکش ترین کلمه” تنفر” است … با آن بازی نکن.

خودخواهانه ترین کلمه ” من ” است… از آن حذر کن.

ناپایدارترین کلمه ” خشم” است… آن را فرو ببر.

شعری درباره ی تنفر

پــــــــدر میتونه
یا اولین عشق زندگیه دخترش باشه..
یا شروعی واسه تنفرش از همه مردای دیگه!!

شعر نو درمورد نفرت

به وحشی ترین حیوون محبت کنی جوابتو با محبت میده
اما بعضی از آدما
محبت میبینن وحشی میشن !

شعر تنفر و جدایی

رغبت جاه چه و نفرت اسباب کدام

زین هوسها بگذر یا مگذر می گذرد

شعر تنفر

پر منفعل افتاد دل از رغبت دنیا

نفرت عملی بود درین مزبله کردم

شعر تنفر از عشق

هر چه از دست من آمد (بیدل)

همه بی رغبت و نفرت کردم

شعر تنفر از معشوق

نیستی شیخ که نفرت رسد از رندانت

تو خمار از چه کشی (بیدل) اگر مستم من

شعر تنفر از زندگی

دلم برایت تنگ شده،
آنقدر که دیگر جایی برای ذره ای تنفر باقی نمانده،
حالا همه چیز خوب است،
هر چه باقی مانده عشق است
و البته کمی هم صبر،
کاش صبر از تک پنجره ی کوچک قلب کوچکم سر ریز نشود،
زود تر بیا…!

شعر تنفر از خود

نمی دانم چرا با آن همه تنفر

هنوز چشمانم وقت دیدنت تشنه بارانند

شعر تنفر از دوست داشتن

خون نوشتم خون نوشتم

از یک دل داغون نوشتم

از دلی که خشک شد

مثل کویر پر از تنفر شد

از دلی که خار شد

زیر پا له شد

از دلی که سنگ شد

با عالم و آدم قهر شد

از دلی که دفن شد

از تمام خاطره ها محو شد

شعر تنفر از تو

از گناه تنفر داشته باش نه از گناهکار

اگر روزی دشمن پیدا کردی،

بدان که در رسیدن به هدفت موفق بوده ای.

اگر روزی تهدیدت نمودند،

بدان که در برابرت ناتوانند.

اگر روزی خیانت دیدی،

بدان قیمتت بالاست.

اگر روزی ترکت کردند،

بدان با تو بودن لیاقت میخواهد.

شعر درباره تنفر

منش داده صد سال روزی و جان

تو را نفرت آمد از او یک زمان

شعر کوتاه تنفر

چو دشمن که در شعر سعدی، نگاه

به نفرت کند و اندرون تباه

شعر نفرت از عشق

گاهی نمیشود

دست از دوست داشتن یکی برداشت!

حتی وقتی ازش متنفری..

شعر های نفرت از عشق

ور نباشد دور باش از پیش و پس

دور باش نفرت خلق، از تو بس

شعر نفرت عشق

گوهر سیراب را صائب درین خاک سیاه

گر به نرخ خاک بفروشی، به نفرت می خرند

شعر در مورد تنفر از عشق

نفرت از دیدن مکروه یکی صد گردد

نیست از رغبت اگر روی به دنیا کردم

شعر درمورد نفرت از عشق

اندر ایندردی بمانده خوار و زار

جهد کن خود را ازین نفرت برآر

شعر نفرت از زندگی

دره او در بساق ترککانست

از چنین نفرت زمین اندر فغانست

شعر نفرت از تو

تو مبین بت را که بت صورت بود

و از وجود او بسی نفرت بود

شعر در مورد تنفر

دور کن از خود تو نفرت ای عزیز

هست دنیای کدورت ای عزیز

شعری درباره تنفر

نفرت دنیا همه مال است و جاه

بعد از آن کبر است در سر کاه کاه

شعری در مورد تنفر

مخسب ای دل سخن بپذیر آخر

ز چندین رفته نفرت گیر آخر

شعر درباره ی تنفر

قضا ابلیس را از طوق لعنت

بگردن بر فکندش بهر نفرت

شعری درباره ی تنفر

چرا دارد به بین نفرت ز کثرت

که داد او را بگو منشور وحدت

شعر کوتاه نفرت

خلق تراست رایحه گل عجب نه کز وی

خصم جهل نهاد به نفرت مشام گیرد

شعر در مورد تنفر

دنیای عجیبیه …

اگر یه نفر بهت خیانت کنه ازش متنفر میشی

اما اگه یه نفر به خاطر تو به یه نفر دیگه خیانت کنه

عاشقش میشی

شعر در مورد تنفر از عشق

هرکسی داردنشان ازمردی ومردانگی

مابه اوداریم ارادت باهزاران افتخار

هرکسی جویدنفاق وگم کندآزادگی

میشودغرق تنفر باهزاران انزجار

شعر درباره تنفر

دوری یعنی تنفر چشم هاتو واکن ببین

یادت نره من هستم بزاریم تنها ترین

دوری یعنی تنفر گزاشتن پاروی مین

نخند که پاندار جا مونده روی زمین

ادم یعنی وجودش باشه امید شب ها

میسوزه چشم پاکت سیاه دنیا فردا

دیگه ما مین نداریم دشمن از اسمون نیست

وقتی برای بودن میگن کشتارجمعیست

سبزی عید سبد میگین حکمش مرگ

این زمستون سرد به عقب میگرد

اسمون تاریک ادما بی خونه

درد این شهر سیا این که ویرون

شعری در مورد تنفر

چو گرگی لنگ می نالم من امشب

تنفر دارم از حالم من امشب

شعر در مورد تنفر